Konuya direk giriyorum ..

Edebiyat sitelerinde öykü vr hikaye anlatım dili yok denecek kadar az..
Çoğu kimse öykü yazdığını zannediyor. Fakat değil. Günlük not deferi gibi kafasında ki şahsi düşünceleri kaleme alıyorlar..Bu da haliyle tad vermiyor..Daha kötüsü çok sıkıcı ve anlamsız oluyor.

Bir kaç kişi bir adım önde gidiyor. Fakat onlarda işin ciddiyetinin farkında değil..Dostları onlara "oley !" diyor fakat yazılan öykü halkın içine çıktığı an balon gibi patlıyor..Oysa ben isterdim ki çok güzel öykü yazan kalemler olsun.

İnsanlar, diğer insanları anlatmayı sevmiyorlar..Öykünün ana teması diğer insanlardır...Diğer canlılardır..Taşdır...Duvardır..ve doğadır..

Kendi Psikolojik iç tranvalarını anlatmayı öykü sanıyorlar..ve yüzde doksan böyle..
Biri;
"Aaaa ! Çok güzel olmuş " diyor.
Bir diğeri;
"Vallahi helal olsun ! Çok güzel yazmışınız. Arkasını heyecanla bekliyoruz"
Başka biri
"Ayol, kahve falı öyküye pek de güzel gitmiş amma ..."

Bazan seçilmiş öykü ya da yazılara bakıyorum.O le la ! Dört yüz kişi okumuş. Müthiş yorumlar vs..Halbu ki o yazının gerçek değeri on üzerinden dört. Yani kötünün biraz üzerinde..Acaba biz edebiyatı öldürüyor muyuz, yoksa diriliyor muyuz ?

İnsan bunları gördükçe üzülüyor..O güzelim edebiyat çorbaya dönmüş..

Şimdi ne deyim ki ? Demeyim..demeyim.

Pekala...Niçin öykü ve hikaye yazar iken çok soluk kalıyoruz ? Bir türlü bir adım ileriye gidemyoruz ? Kimse kusura bakmasın bu iş tek başına edebi bilgi ile olmuyor..Öyle olsaydı tüm edebiyat öğretmenleri en güzel öyküyü yazardı.

Bu iş yürek işi..Anlattığınız olayı hücrelerinizde yaşamanız lazım..Değilse...sıradan kuru harf kalabalığı olarak kalır.

Biraz önceki anlattığım olayı yüreği ile sayfalara döken bir kaç şair tanıyorum..Hepsi bu..Bir kaç kişi..Onlarda içine kapanık olduğu için istediği alkışı göremeyince kalemine küsüyor.
Çok yazık !

Edebiyat mı ?
Bekliyoruz :))
Kimi derseniz..
tabi ki güzel kalemleri ..

Benimkisi sadece bir eleştiriydi..
Not defterlerine..
Saygımla..
.........................................................................................................

Not: Bazan haklı olduğumu görünce utanıyorum. Neden utandığımı ben de bilmiyorum. Bu yazımı yazdıktan sonra biri bana mesaj yazmış şöyle diyor; selam falan da yok ha..
Ne diyor ? Bi dakka bi dakka..Şiiri seçkide..Olabilir..Bakıyorum bana göre şiir demeye bin şahit ister..Bana göre ama..Onu okumaya zamanımı heder edemem..Neyse..
Ne diyor ? Bu selamsız..
şiiri seçkiye seçildiği için neden yorum yapmıyorsun gibi laflar ediyor..
Vay anasına be ! Ne günlere kaldık..

Ulan ! diyeceğim şimdi..
Bana yakışmaz..