BADEM AĞACI

• 8 Temmuz 2012 Pazar 05:18:57

Sevgili Badem Ağacı;Sana tırmanırken yaşadığım o heyecan ve korku dolu çocukluk anılarımı özledim.Ne zaman kendi mi bir boşluk çemberinde yalnızlığımla ip atlarken,yalnızlığımı yalın ayaklarla doldurmaya çalışırken görsem, gözlerimi yem yeşil dallarında beni saklarken açardım .Senınle yenirdim ürkek çocukluğumu..Sayende İlkez,o gün,orada şahit olmuştum göçmen kuşların tedirgın bakışlarına....Ama, hayata mutluluk pozu vermeye onlarda alıştılar zamanla.Sonsuzluk,yarınlar,gelecek ve özgürlük gibi kavramları birlikte besteleyip birlikte seslendirip ve birlikte armağan etmiştik dünyaya.Hani hep mutluluk kara çocuk mutluluk derdın ya .Biliyor musun?Büyüdüğümden beri hiç ama hiç mutlu değilim. Kendi gözyaşlarımda boğuluyor,sisli ve dumanlı bakışlarla Senı ve cocukluğumu arıyorum.Uzat bana yemyeşil,özgürlük kokan dallarını,Çocukluğumun kokusunu ver Bana,Orda mısın?.Sevgili badem ağacI?:(..H.E