Düşman kardeşler
o değil de;
Dört kardeşin evi birbirine çok yakındı. Hepsi de tarla zenginiydi. Kavga etmekten mal derdine düşmekten kardeş olduklarını bir türlü hatırlayamadan yaşlandılar. Adları ’düşman kardeşler’e çıktı.
Zaman geçtikçe hayat gerçek yüzünü ortaya koydu ve kardeşlerden bir tanesi hayata gözlerini yumdu. Hiç beklenmedik bir ölümdü. Aynaya bakmaya korkuyorlardı... Sessizliğe büründüler. Aile içinde birbirine sarıldılar.
Diğer bir kardeş yatağa mahkum oldu. Karı-koca, yaşlı güçsüz ve muhtaçtı. Ailenin beş çocuğu olmasına rağmen çocuklar da kendi aralarında mal yüzünden kıskançlığa düşüp anne babayı ihmal ettiler.
Hepsi; ’ona daha çok mal bağışladı o baksın’ diyerek ’insan yükü ağırdır’ı bir kez daha ispatladılar.
Hasta olan babanın tek ihtiyacı, hastanelerde bulunan hasta yatağı ve tuvalet ihtiyacını gidermek için donanımlı tekerlekli sandalyeydi.
O kadar para pul, o kadar zenginlik, o kadar çocuk babaya bu ihtiyaçlarını gidermede yardımcı olmadı.
Yaşlı annenin ihtiyacı olan şey ise, günaşırı gelip evin günlük ihtiyaçları giderecek bir yardımcı...
O bollukta kıtlığı yaşıyorlardı. Öyle düşkünlerdi ki kendi ihtiyaçlarını giderecek ortamı bile oluşturamıyorlardı.
Çocuklar çoktan arkalarını dönüp gitmişti...
Allah herşeyin hayırlısını versin...
O değil de;
İyi bayramlar.
YORUMLAR
Amin... Bu mubarek gecede üzüldüm.. Hele ki annemin daha da ağırlaştığı bu gecede bir kez daha evlat olduğumu hatırladım... Allah unutturmasın da...
Esma KAHRAMAN
büyüklerimizi unutmak gerçekten çok tehlikeli.. altını çizdiğin üzere, Allah unutturmasın...
:) sevgiler Sayın Yazarım.
Eee hayat böyle bişey işte ya ne diyom ben ne hayatı insanoğlu böyle birşey herkes insandırda insanlık vasıflarını taşıyamaz Rabbim herkesin gönlüne vicdanına merhamet versin bu işler sırayla yarınlarda kimin ne olacağı kimin yatağa düşeceği belli olmaz .Oda değilde yav soracam soracam yoksa sizin prensin ismi Bayram mı:)))
Esma KAHRAMAN
:) Prensimin ismi, Mert
hülya hicran
buralardan gidecem Hülya beni bırakma uzağa gitme diyor Allah kimselere acı yaşatmasın
Esma KAHRAMAN
büyüklerin bir lafı var,
bir anne/baba on çocuğa bakarmış da on çocuk bir anneye babaya bak(a)mazmış...