yeni dönem,kurumsallaşamıyor,sonrada kaybolup gidiyor,derin dehlizlerde

Az sözle çok şey anlatmışsınız. Sevginin kuramsal ve uygulamalı olarak yaşanabileceği ayrımına ilk kez rastladım. Evlilikler hep umutlarla başlar ama sevgiyle pekiştirilemezse sonuç hayalkırıklıkları ve hüsran. Yazınız edebi açıdan güzel olduğu kadar yaşadığınız gerçeklik üzücü.
Yeni başlangıcınızda her şey gönlünüzce olsun...

OOFFFFFFFFFFFF İNSAN SEVDİĞİNİN SEVİLDİĞİNİN KIYMETİNİ BİLMİYORSA O İNSANA SADECE ZAVALLI DERİM....KİMİ SEVENİ ARAR KİMİDE SEVENİN KIYMETİNİ BİLMEZ.....
Her şey; o kadını tanımakla başladı…
Muson yağmurları gibi üzerime yağarken,
Hayatı onunla tanıdım.
Suskun yüreğimin sahrasında,
Çöl fırtınası kopardı.
Aydınlıkları bilmeyen gönül sabahım da,
Kara güneş olup her zerremi yaktı.
Bana dört mevsimi, birden yaşattı.

YÜREĞİN VE KALEMİN DAİM OLSUN SEVGİLERLE

NOT : SİZİN YAZINIZDA VESİLE OLSUNN...KADINLARIMIZA ÇAĞRI KENDİ AYAKLARINIZIN ÜSTÜNDE DURMAYI ÖĞRENİN...ERKEĞE KÖLELİK DEVRİ KAPANSIN ARTIK...

çokkkkkkkkkk güzel,,,en onurlu satırlardı bir kadına göre.ve ben bunun aynsını yaptım birine :))

iyide geldi hani.ben ağaç oldum o kabukları ,,,bır zman sonra kurtuldum kabuklarından.şimdi kendı gövdemde yenı kabuklar var küçücük umutlar var...


safra oldugunu anladıgın vakit yükü atmayınca o kabuklar kemırıyo ilk o ağacı


tebrıkler Jir...

bi yaşıma daha girdim...