Biz Neyiz?

• 30 Haziran 2012 Cumartesi 12:24:43

Küçük bir yavru köpek gibiyiz aslında hepimiz. Zamanın her anında sığınacak bir kapı arıyoruz. Sığınacak birileri. Çabalarımız hep bu yüzden. Birileri bizi görene kadar devam eden çabalarımız. Doğru ya da yanlış. Ufacık bir kapıda kafamızı kaldırıyoruz direk : ’ Gelebilir miyim ? ’ Her seferinde içeri alınıyoruz evet; ama kimi zaman dışarı atılmamak şartıyla kimi zaman da daha içeri alınmamak kaydıyla.

Bu ayrımı yapmaya vaktimiz olsaydı ya da seçimi o anlık bize bıraksalardı, dünya diye bir yer olmazdı bence. Katlanılması daha güç bir yer. Polyannacılığın 7/24 sahnede olduğu. Zor tabii.

Şöyle de bakmak gerekir ki, zaten içerideki vaktimiz de kısıtlı. Masumiyetimizin çanları çalmak için hazır bekler hep. Çok kısa bir an sonra pat yeni arayışlar, yeni kapılar. Atıldığımız andan itibaren maskemizi takarız hemen. Çanların çaldığını farkettirmemek için. Üzerimizdeki yıpranışlığı sezdirmemek için. Duygularımızı örtbas etmek için belki de kim bilir. Ama hazırda maskelerimiz vardır hep. Kirliliğimizi kapatan.

Bazen gerçekten bir köpek yavrusu olmayı düşünürüz. Bir kulübe, bir kase yemek, biraz su. Biliriz ki o zaman daha değerli oluruz. Dört ayak üstünde durunca daha kıymetli.

Sonra yeni kapıları çalmaya başlarız; ama açan bulamayız. Maskenin yüzü yırtılmıştır bir kere kandıramayız. Yeni maskelerle uğraşmaya takatimiz de kalmamıştır, çırpınıp bir eşikte kıvrılırız.

Plak başa sarmıştır artık, bizi görebilenlere bakınırız. Elimizi kaldırmaya çalışırız; ama faydası yok anlarız. Başa saran plak, ilki gibi parlak değil. Çizilmiş, yeniliğini kaybetmiş, yıpranmış. Tıpkı bizim gibi.

Gökyüzüne bakarız, imreniriz. Kuşların düdük öttürdüğü gökyüzüne. Keşkeler kuyusunda buluruz o an kendimizi. Keşke... Keşke onlar kadar özgür olabilseydik değil mi ? Dertsiz, tasasız. Sadece uçmak. Sığınak yok. Tek başına gökyüzünde varoluş. Sonsuzluğun boşluğuna kendini salıp salıp özgürlüğü buluş. Özgürlüğün adı, tadı kuş. Onlar da bizden daha değerli, daha kıymetli.

Olacağı yok. Hayal içinde hayal. Rüya içinde rüya yaşıyoruz. İnsan olarak değil de bir kuş bir köpek ya da diğerleri gibi varolmayı tercih ederdim. Varolacağımı sezseydim eğer...