Ey sevgili.

Ey tatlı sesli, sinem sensizliğinde boş kaldı, aradım sesini nefesini. Sensizken rüzgarlarla kavga ettim. Seni sordum esen yelden. Gün eksik kalıyor sesinsiz… sesinsiz nefesinsiz bırakma .

Sinemdeki uçuşan kelebekler sendendir. Rüzgar soğukluğunu sertliğini kaybettiyse sevgindendir.

Oysa masumiyetin ağlatmıştı beni, yokluğunda yollara düştüm. Dağ bayır aştım hiç yorulmadım çünkü seni arıyordum. Biliyorum sana ulaşacağımı.

Ey benim aradığım minik kuş.

Ey beni arayan kendisiyle durulduğum.

Aşkın hançerini sapladın böğrüme.

Akan aşk kanı ikimizede bulaştı.

Unutulmuyor hatıralar, çekiyor cezbediyor yakıyor hatıralar, çıldırtıyor hatıralar

O zaman ne gerek var unutmaya ne gerek var unutmak için çırpınışa, ne gerek var

eziyete, tatlı sevgili. Yoksa sen sevmenin aşkın değerini kıymetini bilmiyormusun.

İnsan unuturmu vefasızlık değilmi unutmak. sen bilirsin ey gönül ülkesinin sultanı, sen

bilirsin.

Musibetler kapımı çalmadan sesini nefesini benden esirgeme, uzak diyarlara gitme.

Bu onulmaz derdin içine düştük. Bırak kalalalım bu aşk ateşinin içinde. Yanayım acıma bana.

Yokluğunda hüzünler kapımı çaldı. Yalnızlık yoldaşım oldu hayaline seslendim. Rüzgarlara seslendim sana götürsün diye sesimi, halimi.

Doğan güneş sarı acıları, yeşil çayırlar hasretleri, etrafa yaydı. Sensizlktendi bu.

Ey aşk ülkesinin sultanı, sevgi sarayının perisi, uzaklığında adı sevda olan nurani varlık.
Sevgi hocam ilmik ilmik, kelime kelime…

Aşk öğretmenim oldun. Değilse ben ne bilirdim ki.

Seni düşünmediğim zamanların ne önemi var. Düşlerimde sen olduğunda aptal aşık oluyorum.

Ey kırmızı güzel açtınmı baharla. Kan renginde olma üzme beni. Bırak başkası olmayı.

Bırak uzaklardan şarkı söylemeyi. Biliyorum unuttun bari hayallerinde yaşat.

Bu yollara adını anarak düşerdim. Giderdim giderdim adınla hayalinle. Sen olurdu yollar, dağlar ufuklar. Bitecek derdim ama bitmez sana kavuşamazdım. Sesine sarılırdım.

Biliyorum sana çiçek alamadım veremedim. Bir bilsen içimdeki pişmanlığı, düştüğüm çukurları. Artık yoksun. Ellerim kan içinde. Yükseklerden dikenlerin içine yuvarlandım.

Ne güzel yemekler yapardı o narin şifalı elerin. Sen bilmezsin içimdeki seni. Sen bilmezsin gönlümdeki hayalini. Artık resimlerin var sadece sevginden kalan. Adın zikrim oldu, duymadın. Günü hatıran la açtım, kapadım. Uykularımı düşlerimi tatlandırdın. Uzaklığınla acı verdin.

Ey tatlı sevgili, artık benden bıktın.sesinden mahrum bırakarak beni imtihan ediyorsun.
Hangi imtihanla denersen dene beni, ayrılık ateşinle yak beni.