- 840 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
BUGÜN VARSIN DA, YARIN...
BUGÜN VARSIN DA, YARIN…
Öyle değil mi dostlar? Yarına çıkmaya garantimiz mi var?
Hepimizin başından geçebilecek ya da bir başkasının durumuna şahit olmuş olunan olaylardan bir tanesi şöyle olamaz mı?
Bugün dediğimiz zaman diliminde yarına çıkıp çıkılamayacağı hesap edilmeden, yarınlar üzerine hesaplar yapan, projeler düşünen birçok dostumuz, yakınımız vardır etrafımızda değil mi?
Allah geçinden versin diyelim ama konumuza devam etmek adına; ertesi gün, o yarınlar için hesap yapan yakınımızın ölüm haberini alınca inanamayız ilkönce duyduklarımıza. Sonra başlarız “Daha dün birlikteydik. Uzun uzun sohbet ettik. Öyle hayat doluydu ki; gelecek adına çok güzel projeleri vardı…”
Oysa bu inanması güç gelen olay aslında gündelik, sıradan bir olaydı ve dünya kuruldu kurulalı hiç aksamadan tekrarlanıp devam etmekteydi.
Bizi şaşırtan; bu olayın olup olmadığı değil, beklide yakınımızdan birine tesadüf etmesinedir.
Tıpkı dört mevsimin sürekli birbirini takip etmesini sıradan gibi görüp, ondaki verilmek istenen mesajı anlayamadığımız gibi. Hâlbuki görünenlerin ötesini aklımızı kullanarak anlamaya çalışmak bize insan olarak daha yakışır, insan olmanın gereği de budur.
Bu köşede yazılanlar sanki size yazılıyormuş gibi gözükse de aslında naçizane uslanmayan kendi nefsime, durulmayan deli gönlüme yazılmaktadır.
O halde sözü fazla uzatmadan, gönlümüzü de bekletmeden, duymasını istediğim birkaç kelamı dizeler şeklinde sıralayalım bakalım.
Yükseklerden uçma gönül
Bugün varsın yarın yoksun.
Namerde sır açma gönül
Bugün varsın yarın yoksun.
Aç gözünü şöyle bir bak
Neler neler yaratmış Hak
Her işte bir sır var mutlak
Bugün varsın yarın yoksun.
İbret al bahardan yazdan
Vazgeçme Hakka niyazdan
Fayda yok oğlandan kızdan
Bugün varsın yarın yoksun.
Sev insanı insan diye
Benzet kalbini Kâbe’ye
Bunca düşmanlıklar niye?
Bugün varsın yarın yoksun.
Ömür ne kadar bilinmez
Dil yarası hiç silinmez
Kabre girince gelinmez
Bugün varsın yarın yoksun.
YORUMLAR
Halil Kardeşim.
Yazın da şiirin de çok anlamlı olmuş.
Bana komşum olan yaşlı bir vatandaşın anlattığı fıkrayı hatırlattı.
Azraile sormuşlar Sen hiç insan canı almadan önce güldün mü diye...Cevap vermiş.^''Evet..gülererk aldığım can çok fazladır. Mesela Bana bir insanın canını tam ayakkabısını giyerken almam emrtedilmişti...Ben adamın canına almaya gittiğimde o ise kunduracıyla konuşmaktaydı '' Bana bak bu ayakkabıları en az üç sene giymeliyim....O kadar sağlam olmalı '' diye...
Selam ve sevgilerimle.