...Satırarası Yalnizlik...

• 8 Şubat 2008 Cuma 02:07:16

Ne aynalarda çoğalıyor yüreğim,ne de büyüyor yüzüm,
Sır kuşanmış odalarda gülümserken bana aynalar,benzemem bir diğerine.
Ayna kendi içinde kaybettirirken, kendimden gizlediğim o yüzü,
flemengo eşliğinde dans ettiriyor diğer yüzü.
Aynalardır bana bu raksı yaptıran,lime lime hasret dokuyan,her iğnesi yüreğimi kanatan.
Aynalardır yüzüme tüküren,tüm çizgilerimi motif motif işleyen,yüzümü her karesiyle okuyan.Aynalardır,parçaladığımda ellerimi kanatan.

Ayaklarım kırdığım aynanın üstünde.

İnce bir kan sızıntısı ,beynimden aşağıya doğru akarken,
bir solucan ordusu karşımda selam duruyor
Boyu kendinden uzun ,gölğesi kendinden büyük yalnızlık..Yakınlaştıkça azalan, uzaklaştıkça yiten.

HEY!... satırarası yalnızlıklarımın klavyesi

Var olmaksa,sedir üstü hikayelerin en tepesinde,
Esaretim kamçılansın ,hürmüş gibi nutuklar atayım, divan altı öykülerimde

Gizemm