AŞK HER ŞEYİ AFFEDER Mİ?

• 27 Haziran 2012 Çarşamba 00:18:16

Bir insanı niye sevdiğinizi açıklayamıyorsanız adı aşktır,
Bir insanı niye sevdiğinizi açıklayabiliyorsanız adı dostluktur,
Tanımadığınız bir insana karşılıksız yaptığınızın adı iyiliktir,
Sözleriyle ya da davranışlarıyla sizi inciten birinin acısıyla bile acı duyuyorsanız adı merhamettir bunun gibi birçok erdemi ruhunda bulundurabilen varlıkta insandır…

Aşk söz konusu olunca asırlar boyu hiçbir insan yüreğe söz geçirememiştir. Kimi zaman hak edene değen yürek kimi zaman hak etmeyene değmiştir. Aşk denilen olgu ille iki kişilik yaşanmaz öyle zamanlar olur ki bu duyguyu tek başınıza yaşarsınız ve yana yana ilahi aşkı bulur yüreğiniz…

Karşılıklı yaşanan aşklarda sözler alınır sözler verilir özü ticarete benzese de karşılıklı olan bu alışverişin, aslında sevdiğiniz kadar sevilmek isteme dürtüsüdür. Yürekten hissedilen ve ruha dokunan bir aşkta karşılıklı söz alıp vermeye bile gerek yoktur aslında. Çünkü bilirsiniz ki sonu ayrılık bile olsa bir zamanlar yaşananların hatırına yüreğinizi incitecek bir şey yapmaz karşınızdaki insan. Günümüzde bu çark böyle dönmüyor nedense. Bir söz vardır ya hani “Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır” sanırım bu söz kahvenin kıt olduğu zamanlarda söylenmiş. Oysa şimdilerde değil bir fincan kahve can alıp can verseniz uğurda, hatırı yok.

Aşk yüreğin hissettiği bir duygudur bunun için ete değil ruha aşık olunur aslında. Hatalarını kusurlarını görmezsiniz görmekte istemezsiniz. Hangi insan sevdiğinin ölüsüyle yirmi dört saat aynı odada sabahlayabilir. Demek ki asıl sevilen beden değil ruhtur. Ruh bedeni terk edince soğuk bir cesettir sadece.

Kimi zaman acı sözler söylenir öfkeyle, ah edilir bazen sevgiliye, zararsız yalanlar söylenir zorda kalınca ya da bir cinnet anında belki bir tokat bile atılır aşka. Aşkla atan bir yürek bunların hepsini affeder. Haklı bir gerekçe arar çünkü seven insan affetmek için. Ancak bir tek hata vardır ki hiçbir aşk bunu affedemez o da ihanettir. Gerçekten aşkı yaşayan hiçbir canlı sevdiğine ihanet etmez. İhanet edilen insanda yüreğinde aşka dair gerçek duygular taşıyorsa bunu asla affedemez. Evliliklerin çoğunun aşkla yapılmadığı malum. İhanet gündeme gelince de genelde erkek için cinayet sebebi sayılan bu durum kadının çocukları hatırına affetmesi için bir sebeptir çoğu kadın da maddi imkânsızlıktan dolayı gururunu hiçe sayar ve sessizce razı olur.

Karşılıklı yaşadığınız bir aşkta ihanetle ruhunuzu inciten bir insanı belki bir kere affedersiniz yüreğe söz geçiremeyebilirsiniz ancak sürekli affedebiliyorsanız bunun akla uygun bahaneleri vardır ama bunu kendinize bile itiraf edemezsiniz. Ya yerçekimi kanununa yenik düşmüşsünüzdür heybenizi yeni aşkla dolduramayacak olma kaygınız vardır bunun daha kısa açıklaması yalnızlık korkusudur ya da ruha değil tene dokunmaktır ki bu çok daha vahimdir. Ruhunuzu inciten bir insanı sevmekle bir ceseti sevmek arasında da fark yoktur aslında. Kimi insanlarda vardır ki ihanetlerinin affedilmesini çok sevilmeye bağlarlar bununda Türkçede ki adı arsızlık karşı tarafın yaptığının adı da onursuzluktur. İnsani erdemleri hissederek yaşayan hiçbir canlı süreklilik arz eden ihanetlerinin affedilmesini beklememeli ve affedebilen insanın kendisine hissettiğini de aşk saymamalı bunu bir nevi hastalık olarak kabul etmek belki de en akla yatkın olanıdır. Çünkü erdemli hiçbir insan böylesi bir durumu ne aşk sayar ne de kabullenir.

Aşk her şeyi affeder mi? Aşk pek çok şeyi affeder ancak seven insanın yüreğine bir kişi sığabileceği için aşk sadece ihaneti affedemez. Affeder diyenlerde sadece yalnızlık korkusu taşıyanlardır ya da ruha değil tene dokunanlardır.