yarım kalan hikaye

• 22 Haziran 2012 Cuma 14:54:17

Ona ne söylersem söyleyeyim, içimdeki sesi durdurabilir mi, bilmiyorum. Yabancıydı oysaki her şey hayatımda. Onunla karşılaşıncaya kadar. Geçici mutluluklarım, gülümsemelerim çoktur hayatımda. Kendimi birine asla tam olarak anlatmadım. Düşünceleri, fikirlerim duyulması gerektiği kadar ve duyulması gereken yükseklikte oldu hep. Birini kendini değerli hissettiren takdir edilme duygusudur, başarma bir şeyler üretip kazanmaktır, sevilmek, önem verilmek ve daha birçok tatmin etme duygusu… Bir şey vardır. Herkes sizi takdir eder, başarınızı kutlar, size değer verirler, fikirlerinize başvururlar. Her şey güzeldir fakat güzeli güzel yapan daha özel bir şey vardır, duymayı istediğiniz kişilerden bunları duymak, başkaları hep ikinci plandadır bazıları ise hep ilk sırada yer alır. Oda onlardan biriydi. Olmayı istediğim rol modeldi. Bazen ben olma duygumdan uzaklaşsam da o özel biriydi olmayı istediğim oydu, onun gibi güçlü ve iradeli… Onunla tanıştıktan sonra her şey değişti, hayatımda daha çok yazmaya başladım. Bana söylenen kötü hiç bir şeyi hayatıma almadım iyi olanları ise bir kısmını aldım. Başarımı onun takdir etmesi yeterdi, sevincimi, mutluluğumu, kızgınlıklarımı, öfkemi bana dair her şeyi paylaştığım tek insandı. Hani zamansız derler ya “ya ben geç kaldım ya da sen erken” doğruydu. O benden önce var olmuştu. O benden önce bir hayat kurmuştu. Aşkın yerini saygının aldığı bir evliliği vardı. Güvendi, başaracağıma hep inandı. Bende hep kendisini, gençliğini gördüğünü söylerdi. Her ne yaşarsam yaşayayım kendim için yapmamı söylerdi, hayatta en az yara kendin için yaptığında alınırmış. Düştüm, kırıldım, yaralandım her seferinde elimden tuttu. Büyük hayallerin büyük riskleri olduğunu, yolların gül değil de diken olduğunu unutmamam gerektiğini söylerdi. Bütün bunları yaparken hayatta olduğu gibi bir şey için çabalarsan kazandıkların kadar kaybettiklerin olacaktır, derdi. Unutmamamı istedi. Kapılmamayı, aşık olmamayı yaptığı yanlışları benim yapmamamı istiyordu. Aşk elbette olacaktı ama bunun için bana hep “ çok toysun, güzelsin ihtişamlı bir rüya ya kapılabilirsin…” aklı hava da deli dolu geçlikte yapılan bir çok hata derdi. Oda kurbandı. Gençliğin vermiş olduğu bir kurban. Genç aşık olmuş, genç evlenmişti. İstisnalar bunlara dahil değil derdi, her cümlesinin sonuna ekleyerek. Gördüğü yanlışlar kadar doğrularda vardı. O sadece beni düşündü. Yaptığım doğru veya hatanın hep arkasında oldu. Başkalarına karşı beni savundu… gizli koruyucumdu hayatımda, bir melek değildi, fakat muhteşem biriydim, gördüğüm görebileceğim…
Yaşanan he olay benden bir şeyler süpürse de, süpürdüklerini kat ve kat geri kazandırdı. Yazmak bir şeyler üretmek ya hayaliniz aklınızın sınırları üzerinde olacak ya da yaşanan her an size kazanım olarak geri dönecek. Yaşadıklarımızın bizi nereye götüreceğini bilmeden bırakıyoruz kimi zaman kendimizi, toparlanmak imkansızlaşıyor, öyle bir hal alıyor ki bazen yönünü kaybediyorsun. Bunları şu an neden yazıyorum, cevabı vermek gelmiyor içimden en sevdiğim şeyden tutkulu olduğum yazma duygumdan en büyük hayalimi gerçekleştirmeden vazgeçtiğimi söylemek. Bir daha yazmamak. Bugün herşey son bulacak artık hayatımda tesadüfler olsa da onları yaşanası fırsatlar haline getirmeyeceğim. Biliyorum kazandığımda yüzümdeki mutluluğu düşünemiyorum bile ama yapamam kırdığım kalpler birilerinin sebebi benmişim gibi hissettirilmesi. .. hayır bugün son satırlarım herşey yarım kalacak, hikaye tamamlanmayacak. Buna gücüm yok ben kuralları çoktan çiğnedim. Aşk yoktu, birine tutulmak yoktu. Onun dediği gibi aşk olmayacaktı. Ama yapamadım kalbime engel koyamadım. O gün orda , masa da bir şeyler içerken gözleri gözlerime değdiği an , her ne olduysa o an oldu. Karşındayım demek istedim , hikayeyi değiştirmek. İmkansızdı. Ne diyecektim ki karşına çıkıp, kendimi nasıl savunacaktım , senin kadar güçlü değilmişim, güçlü olduğumu sanmışız. Beklide yaşananlar beni tüketi. Hayalim yarım kaldı, asla tamamlamayacağım , getirdiği mutluluk götürdüklerinin yanında çok küçük kalır. Yaşananlar beni benden alıyordu. Yaşıyorsam hala ayaktaysamkalbim hala atıyorsa mucize bu. Onca şey sonra.
Önce ona ,hakana,
Mekanın cennet olsun öncelikle. Biliyorum sen istesende bu satırları hiç okumayacaksın.biz seninle iyi arkadaştık en azından benim için öyleydin. Seni tanıdığım için çok şalsıyım. Keşke son yaşananlar hiç yaşanmasaydı. Böyle kötü olmasaydı vedamız. Sen benim arkadaşımdın hep orda kaldın benim için seni sevmeyi hiç düşünmedim. Benim hayatımda aşk yoktu. Keşke sende beni sadece arkadaşın olarak görseydin. İnsanlar seçimlerinin sonuçlarını yaşamaya mahkumdurlar. Ama sen böyle bir sonu hak etmiyordun, sana kızgınım, içimde sana karşı öyle bir şey varki affetmek gelmiyor içimden ama bunun bir önemi yok artık. Sen yoksun. O günü unutamıyorum, kendinde değildin , bir şeyler almıştın bunu her halinden anlayabiliyordum. Abim yetişmeseydi . düşüncesi bile kötü, biliyorum böyle olmasını istemedin, ama oldu. İçtiğin şey seni bir canavara dönüştürmüştü. Aklın yerinde değildi, ama oldu. Özür dilerim sana bilmeyerek bana aşık olma hakkı verdiğim için, bilmeden sana karşı ne söyledim yada ne yaptım da bana aşık oldun bilmiyorum ama affet beni herşey için.. bunları okuyamasanda beni duyduğunu biliyorum, bana bıraktıklarını aldım öldün ama hala senden bir şeyler geliyor bana. ailen onlar benim için kurduğun hayallerini getirdiler, dünyanı getirdiler, biraz beni şuçlar gibi ama üzgün. Bunların hiç birini hak etmedim ben , kurduğun o güzel dünya ya ben hiç hak etmiyorum…. Ben çok iyiyim. Mutlu değilim ama iyiyim.
Olmayı istediğim sen ,
İsmini söylemesem de sen kendin olduğunu biliyorsun. Sana da bir özür borcum var, hayalimden vazgeçtiğim için kızma bana her gün aynı rüya yı görmekten yoruldum. Gücüm tükendi. Herşey başaladığı gibi yarım kalacak, arkamda olduğun beni desteklediğin bana güvendiğin için teşekkür ederim sana, iyi ki seni tanımışım . aklımla kalbim arasında daha fazla gelgitlere yer vermeyeceğim. Seni dinleyeceğim. Beni anladığını aslında şu an bunları yazarken nasıl olduğumu bilebileceğini okurken anlayacağını biliyorum. Girişte senden çok bahsettim . hayatımın geri kalanında da arkamda olduğunu bilmek güzel. Uzaklığa engel olunmadığını gösteren sensin bana. hissediyorsun. Sanki yanındayım ters giden bir şey oldumu , sesin kulaklarımda yine nasihatlerin. Böyle olmasını istedim mi bilmiyorum ama hayata tekrar gelseydim , yaşananların yine yaşanmasını isterdim. Ben buyum senin kristalin. Hep öyle kalacağım, hşçk .
Sen Metehan ,
Aslında seninle tanışmama olanak sağlayan aliye kızmalıyım. Ali hayatıma girmeseydi, o gün orada olmazdım. Ama ali çok eski arkadaşımmış ben bilmiyorum, o kadar eski yani , beni nasıl buldu, nasıl tanıdı bilmiyorum…. Neyse aliyi bir kenara bırakalım, sana teşekkür borcum var, yaptıkların için. Hm unutmadan bungee jumping sözün var bana, unutmayalım bunu. Aslında sana söyleyecek pek bir şeyim yok. İyi ki varsın. İyi ki hayatımdasın. Mutlu olmayı hak ediyorsun. Eşinle mutlu ol. Hayatınız boyu birbirinizin elini bırakmazsınız inş.
Son olarak sen İbrahim,
Her şeyden önce sana da bir özür borcum var, birbirimizi pek tanımasak ta, tanımak istediğimiz kadar tanıdık sanırım. En azından benim için öyle. Bir hayalle çıktım yola , sende hayalime ortak oldun. Bilmeden yaraladıklarım arasındasın. Sana hep aşık oldum dedim ya, sen çiğnediğim kuralımdın. Aşık olarak hayalimden vazgeçtim. Hikaye yarım kaldı. Sen de habersizsin herkes gibi , o hariç .. İkimizde birbirimize yabancıyız, ikimizde bir birimizden habersiziz. Tüm yaşananlar için özür dilerim . ama ben buyum. bir şeyleri yazmak, üretmek için hayatın bana getirilerini kullanmayı bilmeliyim. Ama beni değiştirdin. O gün beni gördüğün benden habersiz olduğun gün hayatım altüst oldu. Evet belki sana en başta gerçekleri anlatmayarak hata yaptım ama öyle olmalıydı. Hiçbir şey için pişman değilim. Tekrar aynı hatayı, aynı doğruyu yapmaya hazırım. Hayalimin bundan sonrası tamamlanmayacak, sana kırgın olduğum kadar sende bana kırgınsın belki, bilmiyorum. Ama aşkın gerçek olmadığını gördüm, beklide öyle istediğim için gerçek olmadığını görüyorum. İleride keşke demeyeceğim keşke yaşasaydım demeyeceğim ama pişmanlıkta duymayacağım yaptıklarımdan dolayı. Sana her şeyi anlatabilseydim. Olması gereken zaman şu an olsaydı. Belki yıllar sonra hayalimi kaldığım yerden tamamlarım ama artık yazmayacağım. Her şeyle ölümle bile savaşmak o kadar kolaymış ki. Hayalime devam edersem biteceğim, tükeneceğim. Herşey normale dönüyor. Hayatımda tüm kötü olanları yok ettim. Artık tek bir şey var , sadece ben, bencilim belki ama şu an bencil olmaya bile ihtiyacım var. Umarım bir gün beni affedersin.

Olmayı istediğim sen, umarım bana kırılmazsın, hissettiklerim bu, herşey o kadar üst üste geldi ki , devam etmek hikayeyi tamamlamak gelmiyor içimden. İki kere ölümden döndüm kaybettim dediğim anda tekrar hayat buldum. Ailem bir annem, bir babam olmaya bilirdi. Hayatta şu an. Yanlış bir ameliyat yüzünden ömrüm boyunca ışığa hasret kalabilirdim. Hayatımda ki birkaç şey yalnızca bunlar, hikaye devam ettikçe sanki bir şeyler oluyor. Yoo hayır. O hikaye hayalim yarım kalacak. Başardıklarım bana yeter. Oraya kadar gelmek onu tanımak. Bana yaşayamayacağım mutluluğu bağışladın. Özür dilerim.