KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BU GÜN DAĞLARDAN GELEN EFKARIM VAR...
Bu gün dağlardan gelen efkarım var yasım var dostlar.
Bir gül bile koklanmak için koparılamazken dalından.Nice canlar nasıl oluyorda sökülüp alınıyor bir can candan.Nasıl da eller çekiyor tetiği hiç acımadan...
Bir saçının telini bile yeni baştan yaratmaya muktedir olmadığımız insanları ne için telef ediyoruz utanmadan...
Hiç mi vicdanınız sızlamıyor genç fidanları daha hayatlarının baharındayken kurutmaktan.
Bilirmisiniz kimliklerini,hangi ananın kuzusu,hangi babanın aslanı,hangi bağrı yanığın yiğidi yada hangi boynu bükük yavrunun umudu olduklarını.
Ne hesabınız vardı görülemedik.Nerelere sığmamıştınız yan yana.
Hangisini tanıyıp biliyordunuz.Kimin tavuğuna kiş demişlerdi de haketmişlerdi bu sonu.
Benin de sizin de ananız atanız rahat uyusun diye beklemiyorlarmıydı vatanı.
Bir karış toprak mı sattılar.Elinizdeki ekmeğimi kaptılar...
Vay benim suyu toprağı,aşı ekmeği,adeti töresi birlerim.Hangi öfke, hangi hırs gözünüzü kör,
kalbinizi taşdan demirden etti söyleyin.
Kendinizin ve tüm milletimin selameti için içinizdeki canavarı firenleyin.
Sağımızda solumuzda değil,yan yana, omuz omuza olmayı deneyin.
Sen ben değil ,biz olmayı bilin ve inanın.
Eğer ki böyle gidecekse bu hal,hiç birimize yok bilinki huzur.Bir gün bu yaslar sizin köşenizde de tutulur.Sizinde analarınızda ağlar.Gördüğümüz bildiğimiz hakettiğimiz bu mudur.
Bulanık havaların kurtlarının oyununa gelmeyin.
Aksi halde sizde bizde elimizdeki güzelliklerden mahrum olup sığınmacı olur gideriz kendi ocağımızda.O da lütfederlerse...
Yedi düvellerin yıkamadığı birliğimizi, baykuş misali huzurumuza göz dikenlerin umut mayasını yeniden kabartmayın. Kaybettiği emellerini yeniden canlandırmayın.
Söndürün içinizdeki kin alevlerini.Neyseniz ne siniz farketmez tetik yerine ellerimizi tutsun elleriniz.Nefret yerine sevgi ile beslensin kalpleriniz.Sefillik yerine huzura ersin bedenleriniz.
Ve daha da iyisi,
Kursaklarında kalsın kan emici melunların hevesleri.
Ölen yiten kimsem değil belki ama anayım ben.Evladını kaybeden her ana kadar içim yanar.Bilirim ki bu nedamet bir gün hepimizin kapısını çalar...
Hala vakit varken elinizi vicdanlarınıza koyup düşünün.Oyunları görün, ve bozun.
Dağlarda kuzular yayılsın,çiçekler açsın.Ve hiç bir el onları koparmasın.
Bu akan kanlar dursun,suçsuz günahsız canlar ecelle erken tanışmasın.
Bırakın herkes muradını alsın şu yalan dünyadan.
Dilerim fiğanım duyulur.
Umutla bekliyorum.
Sevgiler.
ÇİMDİK 19.06.2012
YORUMLAR
Duyarlı yüreğe ve yürekten dökülen samimi satırlara selam olsun, dilerim herşey güzel olur yurdumda, diner bu kardeş kanı.
Saygımla.
çimdik
Çok teşekkür ederim.Selam ve sevgilerimle kalın.
bu asil sesi keşke duyabilseler...... içimiz yanıyor can duyarlı yüreğe selam
çimdik
İzmirdeki emeklerinize teşekkür fırsatım olmadı.Kızımın düğnü vardı.Ancak rahatladık.Geçte olsa teşekkürlerimi kabul edin.
Bakın orada vatanın her bir yerinden kardeşlerimiz vardı.Kim kime yan baştı.Kendinden farklı gördü.Ufacık bir nedenle bir yürek olduk.Bunu tümden neden başaramıyoruz anlamıyorum.
O tadı damağımızda kalan kısacık anların yenilerini sabırsızlıkla bekliyoruz.
Selam ve sevgilerimle kalın.
çimdik
Çok teşekkür ederim.Ne zaman gittin Antalya,lara.
Güzel günler geçirmeni dileyerek gözlerinden öperim.
