- 1845 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
Şehâdet Haberi...
Şehâdet Haberi...
Yılan sana dokunmadan ne bilirsin ki zehir nasıl yayılır da, alır canını !
Hakkari’ den Ankara’ya senelik izine geldiğimizde olmuştu ilk Dağlıca baskını. Yine sadece sayı olarak aklımızda bile kalmayacak bir haberdi çoğumuza göre. Sıhhıye’de Adliye Sarayının önünden geçerken aldığım haberin şokuyla tek tek insanların yüzlerine baktım, kulak verdim sohbetlerine. Yanımda teyzem vardı doktora gidiyorduk, Hakkari’de doktor olmadığından Mevlam izin verirse şayet 7 ay sonra doğacak bebeğimi kucaklamak için Ankara’ya geliyordum kontrole. Hayatımın anlamını değiştirecek bir can taşıyordum karnımda. Sonra birden oturduk bir banka teyzemle ve dedim ki;
-“Teyze şu gördüğün kaç kişinin haberi vardır ki doğudaki terörden, kaçı kimliğini ayakkabısının altına saklayıp binmiştir Van’dan Hakkari’ye giden otobüse?”
-“Canım sen hamilesin düşünme bunları” derken bile düşünceliydi o biliyordum.
Şemdinli olayları olduğunda dayamam diye annemle değil teyzelerimle helalleşmiştim ağlaya ağlaya, Hakkari yollarında taş yağarken üzerimize ve evlerimize molotof kokteyli atılırken evin tek güvenli yeri olan koridorlara canhıraş koşuşturan komşularımız ve yeni doğan bebeklerini sarmalayışları hala bir kabusun orta yerinden uyanamamışım gibi gelir bana. İlk olaylar patlak verdiğinde işyerinde hamile olduğum için tek başıma bırakılmak zorunda kalmıştım, tek düşündüğüm elbette kendimden evvel bebeğimizdi. Eşim sürekli telefonla yalvarıyordu “ kendine dikkat et, odandan sakın çıkma” diye. Sonra bir polis ekibi geldi ve beni eve götürmeye uğraştı. Şehrin göbeğinde poşularını yüzlerine maske yapmış ellerinde molotoflarla, lastik yakanları hatırlıyorum, alevlerin içinden ekip arabasıyla geçtiğimiz o günü. Nerdeyse bebeğimi kaybedecek kadar korkmuştum. Daha 7-8 ay evvel geldiğim şehir yerle bir olmuştu. Korkunun ecele faydası olmadığını hatırlayarak ve hiç unutmayarak devam etmişti kalan 16 ayım. Olayların sıcaklığına alıştıkça her yer olmak istediğim yerdi sadece sevdiklerimi delice özlediğim.
Hep annemi düşünürdüm bana bir şey olursa ne yapar diye !
Bir terör şehidi olursam hakkımı helal edecek miydim katilime?
Şimdi yıl 2012…
Yine Hakkari,
Yine Dağlıca
Yine (ruhları şâd olsun) şehadet haberleri kapımızda…
Ve bugün, 9 ay karnında taşıdıkları yavrularının, ciğeri beş para etmez terör örgütü üyesi adı altında birileri tarafından öldürülen anaları düşündüm. Sadece Allah’a inancı acısını dindirecek ve yüreğine oturan o koca taşın ağırlığını hafifletecekti şehit analarımızın…
Hangi ana bilseydi yavrusun şehâdet haberini alacağını ölüm yarısı uykulardan uyanmayı isterdi bu acı dolu sabaha?
Ve hangi ana isterdi evladının vatan aşkıyla can siperhane duran Mehmetçiğin faili olmasını?
Ağlarken içi giden anaların, kundağını alıp sinesine sardığı aynı yavruyu “Vatan sağolsun” diyerek al bayrağa sarışını düşündükçe ürperdim insan oluşumdan.
Nihayetinde bir insanın canına kıyanın öyle veya böyle adı; insan değil miydi?
Seçil Nimet...
YORUMLAR
Gencecik çocuklarımızın fidan gibi hayattan koparılması ne yazık ki sıradan bir olay haline getirildi.
Yalan ve riya dolu sahte gözyaşları görüyorum duyarsız ilgisiz insanlarda ve medyada
Lanet olsun diyorum.Sevgiyi kardeşliği hakkı bilmeyenler insan olamaz .
Şehitlerimize rahmet milletimize başsağlığı diliyorum
Yüreğinin sesi daim olsun
Ben inanıyorum ki ülkem günün birinde Çanakkale ruhu ile yeniden uyanır..Birlik, kardeşlik, bütünlük aşkına düşeriz gene yollara..Elbette yitip giden Yusuf yüzlü yiğitler geri gelmez...Fakat biz o gün şehitlerin suretine bürünerek gideriz yaslı anne, babalarının yanlarına ellerinden öpmek için..Belki o gün acıları birazda olsa hafifler...Bu anlamlı yazıyı kaleme aldığınız için sizi canı gönülden kutlarım..Tebrik ederim sevgi ve umut ile kalın...
Ah benim güzel yürekli kardeşim, kendi derdini bırakıp halkının derdiyle dertlenen kardeşim, ne güzel demişsin hiçbir ana istemez evlâdının ne vuran ne vurulan olmasını.
Aslında bu yazını eklediğin gün işyerinde fırsat buldukça, kaçamak kaçamak okumuştum ama yorumu eve bırakmıştım, unutmuşum demek ki.
Duyarlı yüreğini kutlarım kardeşim.
Selam ve sevgimle.
(( Seçil Nimet ))
Öyle bir duygu seliydi kanlı anılarımı andığım...
Geldi yazdım işte...
Teşekkürler Mustafa abi... :'(
Kirli maskelerin arkasından bu kirli hesapların faturası temiz vicdanlara tevdi edilemez.Bu vatanın evlatlarının canı,kanı, analarının her damla gözyaşı böylesi ucuz oyunlara alet edilemeyecek kadar değerlidir.Bugüne kadar yazılan,söylenen her klişe söz,her hamaset,devlet ciddiyetiyle,resmiyetiyle, yüzeysel trajik gösteriler, yüreklerin yangını söndürmeye kifayet etmediği gibi artık mide bulandırıcı bir hal almıştır.Sadece şehit olduğunda alkışlanan bu milletin saf yüreklerine zehirlerini akıtmaya kimsenin hakkı yok.Çekin irinli ellerinizi milletimin üzerinden,biz binlerce yıl bir ve hür yaşadık,bundan sonra da yaşamayı beceririz.Emin olun siz olmadan daha güzel hem de...Biz kurşunlarla değil,çiçeklerle konuşuruz...Başımız sağolsun...Yüreğine sağlık arkadaşım...
albeyazim tarafından 6/19/2012 4:15:29 PM zamanında düzenlenmiştir.
(( Seçil Nimet ))
Tepkisiz kalmak, üzüntümü dile getirmemek ve katillerin yandaşlarını ayıplamamak elde değildi sevgili Mehmet...
Teşekkür ederim duygu seline...
mehmet abdırgan
Tüylerim diken diken oldu, okurken, yorumlarını da okurken...
Vatan Sağolsun da, O yavrular bu Vatan'ın Evladı değiller mi?
İçim sızlıyor, ne söylenebilir ki? Tıkanıp kalıyoruz... Yazsak, konuşsak ne olacak? Ne o annelerin acısı diner, ne de Toprağa giren gencecik canlar geri gelir...
Kelimeler yumruk olup diziliyor boğazıma, bazen gözlerimi kapamak, hiç bunları görmeyeyim diyorum. Bazen yalan hayaller kurayım diyorum. Başka dünya da düşünüyorum her şeyi. Ama yine dikiliyor karşımıza acı ölümlerle, hiç bir canlı öldürülmeyi hak etmez. Böylesi hiç...
Anne kuzusu hepsi, bunlara kıyabilenler insan değiller...
İnsan bir karıncayı bile incitemez...
Acısını içimde hissettiğim yazını tebrik ederim...
Bir gün gün/ayması umudu ile,
Karanlıklar bitsin...
(( Seçil Nimet ))
Analrının yüreğine düşen ateşi biz elimizle dahi tutamayız düşünsene Adaş'ım...
İnsanların beyinleri kanserli, duyguları gitmiş elden...
Can almak ne ki bazılarına göre...
Canımsın...
(( Seçil Nimet ))
Analrının yüreğine düşen ateşi biz elimizle dahi tutamayız düşünsene Adaş'ım...
İnsanların beyinleri kanserli, duyguları gitmiş elden...
Can almak ne ki bazılarına göre...
Canımsın...
(( Seçil Nimet ))
Analrının yüreğine düşen ateşi biz elimizle dahi tutamayız düşünsene Adaş'ım...
İnsanların beyinleri kanserli, duyguları gitmiş elden...
Can almak ne ki bazılarına göre...
Canımsın...
Kıpkırmızı
Sen canımsın, Duyarlı yüreğine minnet...
Sonsuz Sevgilerimle,
Dün, şehitlerin ardından gözyaşı dökenlere “ ÖLÜ SEVİCİ” (Nekrofili) diyenler,
Bugün, Sekiz Şehit, on beş yaralının ardından; “ÖLÜ TOPLAYICI” olarak bölgeye koştular
.
Sizden başka bir şey beklenmezdi zaten!
KOŞUN …KOŞUN…!
“Şehitlerin kanı yerde kalmayacak!” demeyi unutmayın.
“Teröristlere hak ettikleri şekilde cevap verilecektir!” demeyi de ihmal etmeyin.
Çok üzgün olduğunuzu ağlamaklı yüzünüzle ifade edin,
Hatta; şidettle kınayın.
Hatta ve hatta; bir tarafınıza kına yakın.
Sevgili halkım!
Olayın ardından bölgeye koşan rütbeli -rütbesiz (zer)zevata -altın kişiler anlamında-;
“Sizinle gurur duyuyoruz!” diye alkış tutmayı sakın esirgemeyin.
Hatta, stadları, meydanları doldurup elleriniz patlayıncaya kadar alkışlayın.
Aziz Şehitlerimiz Ruhunuz şad olsun!
(( Seçil Nimet ))
Su...
Sözün bittiği yer ama yürek elverdiğince içimdekileri attım en azından...
Çölemerik ( Hakkari ) ki esasında eşsiz Berçelan Yaylasıyla Vatanımızın en kıymetli cennet köşesinden...
Ama kana bulanmış adım adım toprakları...
Teşekkürler gelişine turnaların şairi...
Olayların içinde ve bizzat yaşayan bir insandan - hele ki bu insan bir anne adayıysa - yaşanılanları dinlemek daha bir düşündürüyor insanı. Yürek burkuluyor, sözün bittiği yer başlıyor..
Evet! Sözün bittiği yerdeyiz sanırım...
Yüreğinizden dökülen acı anılar inanın çok kişiyi de düşündürecektir.
Lanet olsun vahşete...
Saygılarımla...
(( Seçil Nimet ))
Keşke düşündürse sevgili suskunbiradam, keşke !
Ben bu katilleri sevenleri, destekçilerini, yardım yataklık yapan her kimse onları eshefle kınıyorum...
L.n.t okumak çare değil ki !
Mevlam neylerse güzel eyler !
Teşekkürler...
.............
dizildi yine boğazımıza yediğimiz ekmekler
aç köpekler gibi geliyorlar vakitsiz, hangi mevsim olduğu önemli dğeil
anneler hep ağlıyor çocukların şehadetiyle nennisiz
...
yutkundum iki damla yaş düştü, yarın olur unuturum herkes gibi
ama o ocaklara düşen yıldırım ömür boyu izini taptaze koruyacak
LANETLER OLSUN, EBABİLLER GELSİN ARTIK TERÖRÜN ÜSTÜNE. Boş yahu ne yazsam boş işte.
(( Seçil Nimet ))
İnan kafatasıma saplandı saçlarım birer ok gibi...
Bir anaya şehit haberini verm,iştim yavrusunun o kısmı yazamadım Nebiha :'(
"Vatan sağolsun sağolsunda, o köpekler yavruma nasıl kıydı, getirin onun canına da ben kıyayım" diye göğsümde ağladı şehit anamız...
Hala boğazıma da, kalemime de diziliyor kelimeler...
Allah analarımıza sabır versin inşaallah...
Kalimera.
Serhat' in koyduğu bi videoyu izlemiştim bi seferinde, şehit ailesine haber veriliyordu... Rutin bi olay gibiydi subayların yaptığı ama kapıya çıkan anneyi görmek yetti bana.
Neyse dediğim gibi ne desek boş... Allah nur içinde yatırsın gidenleri. YÜREĞİNE SAĞLIK CANIM.
(( Seçil Nimet ))
Teşekkürler, fazla derine inmeden anlatabilme gücü buldum kendimde... :'(
(( Seçil Nimet ))
Teşekkürler, fazla derine inmeden anlatabilme gücü buldum kendimde... :'(
(( Seçil Nimet ))
Teşekkürler, fazla derine inmeden anlatabilme gücü buldum kendimde... :'(
(( Seçil Nimet ))
Teşekkürler, fazla derine inmeden anlatabilme gücü buldum kendimde... :'(
(( Seçil Nimet ))
Teşekkürler, fazla derine inmeden anlatabilme gücü buldum kendimde... :'(