Sözün bittiği yer...!!!

• 7 Şubat 2008 Perşembe 01:44:15

vaktim doluyor..
bu otobuslere doldurulup getirildigim yerde
bana ezberletilenleri soyliyemiyorum artık
yukumluluk altına girdigim
ustlendigim sorumlulukların farkında
bu ulasılamamak icin telefonunu kapayan benim

vaktim doluyor
aldıgım nefesin hesabını verememekten değil
verdigim nefesin kirliliginden müzdarip
bir vapurun yan tarafından martılara attıgım simitler
hafifletici sebep olarak sunuluyor
savunma avukatlarım tarafından
ve ben en korktuğum yerde
bir asansöürün iki kat arasında kalması gibi
sıkışıp kalıyorum
ölümle yasam arasında

vaktim doluyor
ne istanbul guzel kokuyor artık
nede gördüklerimin bir acıklaması var
ölümümün 8. sayfaya ilan verme nedeni olması gibi tuhaf
ardımdan kılınacak namazların kabul olunmasını beklemek gibi umut dolu
hani zaman herseye ilac ya
yalanmıs
ilac olan bugun gelir
yarınlara odaklanmıs bir kalkınma planımız oldu bizim her zaman
belkide bu yuzden bir turlu kalkınıp
sevgilinin ellerinden tutamadık...
bir borsanın düşüşüne endekslenmiş bir hayat tarzımız
borsanın kalkışının etkilerini bir turlu uzerinde hissedemeyip
her düşme tehlikesinde secde eder tavrımız
bu ac kalmamak icin boynumuzu bukerken
büküldüğü yerden kırılan gururumuz
bu unutusumuz varlıgımızın dayandıgı temelleri
bu tehditlere pabuc bırakıp
meydanlardan kacıslarımız
bu görmuyorlar duymuyorlar diye
içine kapanıslarımız
bu kırmızının sevdasına uyanıp
bir sabah bembayaz yeniden doğuşlarımız
sen ağlama..!!!!
nasıl böyle bir imanı boğar
sözde şeriatı diline dolayan tek dişi kalmış canavar
bir elinde medeniyet timsalleri
digerinde din simsarları
kapını çalan oy hırsızları
işine gelince seni dinleyip
gelmeyince doğal hakkım deyip
sonrada utanmadan feraget ettigini söyleyip
babasının makamını
kardesine teslim edişleri...

aşkımın üzerinde söylemeye calıstıgım
sevdama ipotek koyanlara
bana nasıl yasayacagımı izah edenlere
bana nerde durup nerde susacagımı soyleyip
nereye kadar sevecegimi anlatanlara
bu dilimi ve parmaklarımı kesmekle tehdit edip
canımı bagıslayarak lutfedenleri
bu korkarmısım gibi karanlıktan
bir ampulun aydınlıgıyla
beni ayar etme teşebbüsleri

son nefesime kadar bir aşıgım ben sevdigim kadına
nefesim yetmese bile
son damla kanım fedadır bu vatana...
kanımın bittigi yerde
sevdiğim alır kollarına
özgür bir vatan ugruna
gömülecek bir karıs topragıma
gömer bedenimi,
ruhumu özgür marmaranın kollarına...