hepimiz yasamisizdir sevgiyi tatmayan kimse kalmaistir bu dunyada once nedensizce farkina varmadan asik olur olur askimiza karsilik bulmak icin emek harcariz kimi geceleri goz yasi dokeriz buldumuzda hc bitmeyecek sanir hic kaybetmeyecemizi saniriz oysa hayatimizda kac kez asik olmusuzdru klac kisiyi sevmisizdir belli degil her baslangic bi umut her bitis dinmeyecek sandimiz acidir oysa yeni asklara kapi acariz bi uzuntuden bir kac damla goz yasindan sonra oysa sevgiler gercekten bitermis once gercek ask sevgiyi buldun sanarsin okadar cok sevrsinki karsiliklidir ama sevginin buyuklugu kucuklugunden daha beterdir sevdigin icin en iyisini dusundukce kavagalar ve sorunlar okadar cok ve buyuk olur once duslerimizi yikariz umutlarimizi yok ederizya sonra kuran pilanlara dilimiz uzanir butun gelecemizi yikariz barisinca bikuru ozur dilenir ama oysa o sevda umutlar anlam yitirir farkinda olmadan sogur insan satkerce bakismaktan bikmayan iki asik artik konusacak soz bulamaz ya sonra siradan olmaktir hersey sevgi sadece kaybolan umutlarin var olabilme ihtimalini kurmaktir sevgi sadece kitaplarda siiirlerde olumsuzdur bu sadece benim gorusum degil tarihten gelen ve suan gunumuzde ki anketlerden ortaya cikandir