Bİ MİLYONCU OĞLUM

• 18 Haziran 2012 Pazartesi 18:41:42

RESİMDE Kİ YAKIŞIKLI OĞLUM

Beni oğlan tam bir sömürgeci oldu, çıktı. Amerikayı geçti valla. Sanki kendisi Obama’nın sarışını, evde kim varsa sömürüyor. Bir evlat ailesini nasıl sömürür elbette ki parayla, hele ki on yedi yaşında çapkın ve hovardaysa. Babasını sömürüyor her akşam baba para versene diye bazen babası veriyor bazen de param yok değip başından savıyor. Sonra bana geliyor anne paran var mı, bana biraz destek çıksana diye bana sarmaya başlıyor. Ben başımdan savmaya çalışınca da annem benim, canım annem, diye yağlama yıkama çalışmalarına başlıyor. Evlat işte varsa veriyorum yoksa eğer bana bulaşma diyorum. Benden gidiyor büyük ablaya onun arabasını yıkama vadinde bulunuyor. Ona da yağlama yıkama yapıyor. ‘’Ablaların güzeli, canım ablam benim, bitanecik kardeşini de çok severmiş’’, diye ona sırnaşıyor ondan da koparıyor harçlığı. Olur ya kimseden tırtıklıyamadı, o zaman da küçük ablaya o tutumludur, onda mutlaka para olduğundan emin olarak ona sırnaşıyor. Küçük kızımda dayanamaz yalvarmalarına, parasını kardeşi Berat’a yedirir. Ben yemedim al sen ye dermişçesine. Oğlum Berat da diyor zaten ‘’Yemeyenin malını yerler ne diye biriktiriyorsun, parayı buldun mu harcayacaksın’’. Oğlan çocuklarımı böyle yoksa çok azı böylede toto bana mı vurdu bilmiyorum.

Oğlum küçükken de böyleydi. Adını bi milyoncu koymuştum. Hep bir milyon isterdi. Başlardı ‘’Anne bi milyonun var mı?’’ diye sormaya eğer ben ‘’yok’’ dersem. Bu seferde, ‘’Hadi be anne altı üstü bi , milyon verceksin ya’’. Ben de onu inletmek için, ‘’Anammm değip boynuma sarılırsan veririm bi milyon’’, derdim. Oğlan ise, ‘’Anne kusura bakma bi milyona ancak, anne çak yaparım senin dediğin beşten aşağısına kurtarmaz’’. Beş milyon verdiysem eğer boynuma sıkı sıkıya sarılır’’Anammm benim’’ der, o anda ben her şeyi unuturum ve oğluma sıkıca sarılırım. Tam yağcı ve yalaka zaten öyle olduğunu inkar etmiyor.

Çocuklarım küçükken, en çok kızdığım şey, aşağıdan zile basıp para istemeleriydi. Her zamanda söylerdim, ‘’aşağıdan zile basılıp da para istenmez, eve gelin kapıda isteyin parayı. Bazen param olmayabilir, bana balkondan param yok dedirtmeyin’’. Ne kadar da söylesem bir kez dinliyorlar istemiyorlar, ama sonra unutuyorlardı. Oğlum aşağıdan zile basıp’’Anne bi milyon atsana’’, dediğinde bense, ‘’Oğlum bozuk yok eve gel sana bir şey söyleyeceğim’’diyorum. Oğlan kalır mı? ’’ Sen at ben bozdururum’’. Babası da hep kızar bana söylenir,’’ Şu çocuklara elli defa diyorum, aşağıda zile basıp para istemeyin sende öğretemedin gitti çocuklara’’diye, ama balkonda kendisi olduğunda para verirdi. Suçlu yine ben olurdum. Çocuklar babasının para verdiğini öğrenmişlerdi. Ben para yok değince, ‘’Babamı çağır’’, derlerdi. Babası ise, bana uyuyor dedirttirirdi. Her seferinde para vermediğim için ben kötü anne olurdum, bana cimri derlerdi. Babaları da iyi baba, cömert baba olurdu. Allah sizi inandırsın kocam çok uyanık adamdır, zaten ne kadar Çankırılı tanıdıysam hepside uyanıklardır.

Bir gün oğlum 5-6 yaşlarında, bayramda arkadaşlardan birisi, bir Dolar ve bir Euro vermiş. Bir gün paralarına bakıp bana sordu. ‘’Anne dolar mı daha çok, euro?’’ Bende, ‘’Euro’nun daha çok’’, dedim. Bu seferde beni uyanık oğlum, ‘’Anne seni satsam 10 Euro eder misin?’’, demez mi? O zamanlar da Euro 1,5 milyon yani şimdiki parayla 1,50 lira, düşündüm 15 milyon ediyor. ‘’Oğlum sende beni çok ucuza satıyorsun ya 15 milyon öldüm fiyata gidiyorum, o kadar da çirkin miyim 100 Euro ya satsaydın bari’’, dedim. Onun cevabı da gecikmedi tabii ki,’’Anne o kadar etmezsin, eğer sana o kadar para veren olsun hemen satarım’’. Şok oldum oğlum beni satılığa çıkarmıştı. Babana mı satacaksın demeye korktum, her halde kim daha çok verirse ona derdi. Ya arkadaşlar evladım beni satılığa çıkarmıştı.
Yine benim oğlan her akşam yatmadan önce babasından harçlığını alırdı. Genelliklede istemeyi unutur, sabah benden isterdi. Bende, ‘’oğluma akşam babandan alsana, benden isteme diye kızardım. Yine Berat, sanırım 8-9 yaşlarındaydı. Babası yatmadan harçlık istemeyi unutmuş, babası yattıktan sonra bana geldi. ‘’Babam nerede’’, diye sordu. ‘’Yattı’’, dedim. Oğlan boynunu büktü odasına girdi. Benim yatacağım vakit babası kalktı, oğlanın üstünü örtmeye odasına girdi. Sonrada bana gel diye seslendi. Odasına gittiğimde birde baktım ki, çalışma masasının, sehpanın, odasındaki kanepenin üzerine kağıtlar yerleştirmiş. İlk okul birinci sınıf fişleri gibi kağıtları kesmiş fiş yapmış. Üşenmemiş hepsine tek tek, ‘’BABA PARA BIRAK’’, yazmış.

Recep,’’Bak görüyor musun sıpayı ne yapmış’’, dedi. Bende, Recep’e ‘’Al eline kalemi bizde yazalım’’, dedim. Baba para bırak yazılı fişlerin her birinin arkasına bizde bir şeyler yazdık, yattık. Sabah oldu Berat heyecanla uyandı, odasında para arıyor. Bende onu izliyorum, para bulamadı fişlere baktı okumaya başladı. ‘’Allah bana ben sana’’. ‘’Allah versin’’. ‘’Başka kapıya’’,’’ Hadi ordan hergele’’. ‘’Sen kendini uyanık mı sandın’’. ‘’Senin yüzün karaysa biz zenciyiz’’.’’ Cami havlunda mendil aç’’. Her, ‘’Baba para bırak’’, fişinin arkasına bizde Receple bu fişleri yazdık. Babası para bıraktı ama odasına koymadı, bana verdi. Oğlumun fişleri okuduğundaki yüzünün halini unutamıyorum. Cevabı da gecikmedi tabii ki, ‘’Bunları yazmaya uğraşana kadar bi milyon bıraksaydınız ya’’, dedi. Onun bu aklından ve yaratıcılığından dolayı babasına 10 milyon bıraktırmıştım. ‘’Bir daha böyle şeyler yapma her zaman para vermeyebiliriz’’, dedim. On milyonu verince bayram etti ve bana sarılıp ‘’Anammm’’dedi.

Benim oğlum böyle bir çocuk, çok iyidir. Benim kalbimi kırmaz. Bana karşılık vermez, saygısızlık etmez. Sadece tembel bir öğrenci beni dersleri dışında üzmez. Derslerine çalışmamasından başka, ondan memnunum. Allah oğlumdan razı olsun, ben oğlumdan razıyım

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA

18.6.2012