Şiir Günlüğüm / Son Bölüm

• 18 Haziran 2012 Pazartesi 15:02:44

Son Bölüm/ Milat…
Bir müddet şiir ve yazılara ara verdiğim görülüyor defterimde o zaman zarfında kitap okumaya yeniden dönmüş ve elimizde ki kaynakları neredeyse hatim etmiştim… Aranılan bulunmuş, eksikler tamamlanma yolunda ağır aksat da olsa ilerlemeye çalışılıyordu.. Hani gönül yaşlanmış gibi hissediyordu ya yeniden hayat bulmuş ve yeniden doğmuş gibi hissediyordu kendini… İç aleminde bir milat başlamıştı ki… Ve Diyordu ki;

Ümitsizlik çukuruna henüz düşmeden
Bir şey aradım neydi bilmeden
Gözlerimi dünyaya daha yummadan
Bir şey aradım neydi bilmeden..

Sohbet aradım gönül coşmadı
Arkadaşlarımı gönül sevmedi
Neye el attımsa yüzüm gülmedi
Bir şey aradım neydi bilmeden

Bir şerbet içtim ki dostun elinden
O anda uyandım gaflet uykumdan
Maneviyat gölünün nurlu suyundan
İçtim kana kana doymak bilmeden…

Dostumun nazarı değdiği anda
Ne sohbet aradım ne de arkadaş
Sonsuz yolculuğa Allah yolunda
Bulmuştum artık candan gönüldaş…

Gönül artık mutmaindi lakin yeterli değildi Kadetmesi gereken çok yolu vardı ve onu yolundan etmek isteyen düşmanları… En tehlikelisi ise nefsiydi... ‘’Ölümü sıkça hatırlayın’’ Hadisi şerifinden yola çıkarak Arada bir ölüme dair şiirler yazardı ve nefsine dönüp; ‘’dinle’’ diyerek;
Ademoğlu
….
Kendi malın sanır dünyayı kullanırsın
Atana kaldı mı ki sana kalır sanırsın
Fakire burun kırar hakir görür kınarsın
Malın ne ki! Böyle mağrur gezersin ademoğlu…
…
Bu şiiri daha önce internette paylaşmıştım …

Gurbet zordu fakat kazandırdıklarını düşününce ne kadar gerekli olduğunu anlıyorum … Hasret çekmek zordu fakat onun bile kazanımlarını küçümsememek lazım gelirdi…

Bu yazı dizisi bitmez… Şiir günlüğünün gerisi defterde kalsın diyerek ve üç nokta koyarak burada bitiriyorum…
Selam ve dua ile..
Aysel Bahram...