Hüsn ü Aşk'tan(fahriyye-i şâirâne)
tarz-ı selefe tekaddüm ettim
bir başka lügat tekellüm ettim ben olmadım ol gürûha pey-rev uymuş belî Gencevî’ye Hüsrev billah bu özge mâcerâdır sen bakma ki defter-i belâdır zannetme ki şöyle böyle bir söz gel sen dahi söyle böyle bir söz erbâb-ı sühan tamâm malûm işte kalem işte kişver-i Rûm gördün mü bu vâdi-i kemîni dîvân yolu sanma bu zemîni engüşt-i hatâ uzatma öyle beş beytine bir nazîre söyle az vaktde söyledimse anı nâ-puhteliğin değil nişânı gördük nice şâhlar gedâlar bir anda yapar anı babalar gencînede resm-i nev gözettim ben açtım o genci ben tükettim esrârını Mesnevî’den aldım çaldımsa da mîrî malı çaldım fehmetmeğe sen de himmet eyle ol gevheri bul da sirkat eyle çok görme bu hikmet-i beyânım tevfîka havâle eyle cânım în dem ki zi şâirî eser nîst sultân-ı sühan menem diger nîst |