Pırıltı
derinlerinde gizli kayaların
dünya ile yaratıldın yüzeyindeki mavlikliklerin bitmeyen tufanlarla çöken karanlıkların herşey mağfolur kaybolur korsanlar ufukları sarar kumsalların solar adaların batar bakalım içinde ne var şuaları evrenleri delen renkleri sinelerde yaşayan yakomozları söndüren küçük bir pırıltı sayesinde sönmez yüzümdeki cırpıntı sesi meltem gibi fısıltı hüzmeleri uddan raiya’lı küçüseme gözlerine akseden pırıltıyı saklama gözlerindeki manayı o işlendi bir kere mavilere mavi kabolurmu ,yaşar diğer renklerle üzgün ulaşamadı kabine hasret, hüzün güç verir ,içimde sönmedikçe |