Neydin Sen 

---

İğnelerin kapsüle dokunup mermiyi ateşlemesi gibi ateşliyordun günahların fişeğini..ama hep kendini yaraladığının farkında bile değildin..yaralı bir gemiye benziyordun..bulabileceğin tek ve küçücük bir rıhtıma yanaşmaya dahi razıydın..fakat her tarafın kokuşmuş sularla çevriliydi.. nereye gitsen etrafında kokuşmuş sular..!için
mikroplarla kaynıyordu..yaranı iyileştirmeyi düşünemez bir haldeydin..eğer ALLAH rıhtımı gösterip şifa vermezse yarın batmış olacaksın..
Altın kaplı bir yelpaze ruhumu serinletmeye başladı..lakin yetersiz..!cüretkar bir yangın bütün aleviyle bütün vücudumu sardı..kalbimin bilmediğim bir noktasında atomlar patlıyor..yakıp yıkan bir enerji açığa çıkıyor ve bir yangın halinde yayılıyor tüm
bedenime..atomları patlatan tetik ise;Sen.. ben artık bu aşkın yalnızlığa mahkum ettiği zavallı bir ırgatım..görebildiğim en son noktada sadece ayrılık var.. gözleriyle, acımasızlığıyla hayatımı süzen bir ayrılık..geriye değersiz bir tortu kalacak sonunda..derbeder bir tortu..! Bana şevkatli bir el lazım..zayıflığımdan dolayı şikayette
bulunmayacak,öğüt vermekte üretken bir el..!çünkü bu aşk anlaşılmadık bir içeriğe sahip.ve ben acemiyim.. sana böylesine hayran olmak,seni delicesine sevmek ve böylesine hissetmek..!
Bütün hayallerim seninle damgalandı.ama bir arzunun illete dönüşebilecek bir dürtüsü değil bu..! madde ötesi bir yakınlığın sımsıkı kavrayan parmakları.. ruhunu görebilseydim eğer ve dokunabilseydi ona..vuslatın en güzeli olurdu benim için..berrak bir ruhtan ibaretsin ve ben sana mahkumum..! halbuki anlatamadım..senden dünyevi hiç bir beklentim olmadığını ve sadece sana duyduğum sevginin büyüklüğünü ve saflığını öğrenmeni istedim..sence kötü mü yaptım..?

neydin sen?

bir rüzgar mıydın da şöyle bir esip geçtin..?yapraklarını döküp dallarını kırdın içimdeki sevgi çınarının..yüreğime ebediyet arzusunun çekirdeğini bıraktın..bedenim alev alev tutuştu
böylece..sonsuz hayat az ötede duran canlı varlık kadar yaklaştı ruhuma..

neydin sen?

bir ışık demeti miydin de RABBİM bu demeti çok güzel yarattığı nadide bir kalıp içinde sundu bana..? bir ayna mıydın? Gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne seni ne de
kendimi görebiliyorum..!neden bir an pencerelerine varana kadar açtın bana gönlünü?sonra bir başka diliminde zamanın esrarlı bir havaya bürünüp kapılarını bile kapattın yüzüme..! yoksa mevcut değil miydin? kuru bir ısırgan dalı mı sarstı beni? Ebediyete yönelik sevgi ve hasrete susamış kalbim,aslında mevcut olmayan seni bu kuru ısırgan dalında hissedip de aşka mı geldi..? şimdiye değin yaşadıklarım,körebe oynayan bir romantizmin köpüklerimiydi..?

neydin sen?

gökten avuçlarıma düşen bir damla su mu?kalbimin yangını bütün hücrelerimi sarınca buharlaşıp kayboldun..sonu gelmeyen bir heyecan mıydın ki kendi ellerimle hazırladım sonunu..?yoksa bu zavallı gönlümle yıkılmaz bir kule olarak mı algıladım seni ve sen bir
kuştüyü olarak uçup kayboldun gökyüzünde..? bir şiirmiydin? içimi doldurdun gizemli mısralarınla,intizarınla..şimdi her mısra boşluğa asılıp kaldı,yapayalnız..
bir masal mıydın? Kuşların geceleyin ruhuma anlattığı bir efsane miydin,çağların
ötesinden kopup gelen..?yoksa bulutların kulağıma fısıldadığı bir nağme miydin? seninle farkına vardım içimin ücra köşelerinin..karanlıklar içinde bırakılmış onurumuzu kurtarmak için bilendim seninle..kıskacına sıkıştığım bir döngüyü,yüzeysel endişeler çemberini kırdım sayende.. sayende adımlarımı yeniledim..ince bir alev gibiydin ama o alev bir yığın dinamiti ateşleyecek güçteydi..

neredesin şimdi?

hangi tomurcukta?hangi iklim ve mekanda?bu günde mi,dünde misin? Hayalde mi düşte misin? her yere bakıp seni hatırlıyorum,yollara bakıp seni özlüyorum.. dünyamı saçlarının rengine bürüyüp kayıplara karışmasaydın,her şey bana acıyarak bakmayacak,yollar gözyaşıma şahit olmayacaktı..sana bir yabancı gibi uzaktan seslenmeyecek yüreğimde ağırlayacaktım seni.. bazen bir yağmur damlasısın,bir çiçek yaprağının,bir rüzgar perisinin bakışlarında buldum o mağrur,dimdik ve tavizsiz tavrını..sesin bazen ıssız bir köşede yankılandı.defalarca yılmadan dikkatle dinledim
seni..

fevkaladeydin..
biliyorum ki ne her sevgili Leyla'dır,ne de her yürek Mecnun'a aittir.. ah bir yeterince anlayabilseydin beni!!ne bir öyküden arta kalan duygu kırıntısı,ne de bir boşluktan sızan aldatıcı bir ışıktır sevgim..
Lakin anlayabilse de anlayamasan da sevgim böyle ve sürecek..



Bu Hikayeleri Okudunuz mu?

---

• Yağmur Çiçeğim Myra
• Sandal Ağacı
• Sonda Denilenler
• Nefesim
• Mektup-23