BİR HÜLYA AĞRISI
Yakamozlanan zamanýn akþam serinliðinde
Buluverdim kendimi aþkýn derinliðinde
Ýçimdeki fikirler, ýþýk ýþýk yanarken
Kuruyan bu dillerim, susuzluða kanarken
Rengi ve büyüsüyle, esrarlaþan bitiþte
Topladým meyveleri, hengâmeli gidiþte
Kandilleri yakarken, gecemdi siyahlaþan
Hislerim fokurdarken, dilimdi eyvahlaþan
Yüzüyordu içimde, meçhulden gelen kervan
Baðlarým çözülürken, arýyordum bir derman
Parlayan beyazlýklar, beni ben yapýyorken
Durgunlaþan yolumdan aniden sapýyorken
Beni benden kurtaran, esrarlý gece oldu
Þimdi artýk sözlerim, efsunlu hece oldu
Bir hülya aðrýsýyla, dalgalar çekilirken
Suskunlaþan dilimde, efkârým sökülürken
Ömrümün gecesinde, rüzgârlar yakaladým
Hasretle kanan çýrpan, baharlar yakaladým
O baharlar ki bende, bir sevgili gibiydi
Yüreðimde vagonlaþan, katar katar diziydi
Artýk bir beyaz gülün, kuytu köþesindeyim
Yaldýzlanan baharýn, coþkun neþesindeyim
Uhrevî bir ahenkten, bütün ruhum dönerken
Fark etmiþtim kendimi, ýþýklarým sönerken
Ey Pervâne selâm ver, gelecek ýþýklara
Son ver artýk içteki, günahlý yanýklara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.