YETER Kİ GÖR...

Bir çiçek bahçesinde, sabah sabah durgundum
Aðrýyan hülyalardan, tarifsizce yorgundum

Yorgun düþen sokaðým, zamaný tutamadý
Saklanan hislerimi, sessizce yutamadý

Durdum gözyaþlarýmla, sokaðýmýn baþýnda
Huzur bulmuþtu gönlüm, saatin vuruþunda

Daire çizmiþti kuþlar, etrafýmda durmadan
Nur haber getirdiler, yüreðime sormadan

Davul çalmýþtý ruhum, akrepler uykudayken
Bütün bütüne zihnim, tarifsiz korkudayken

Rýhtýma dönen yoldan, sahilime gitmiþtim
Görseydiniz ufkumda, neleri seyretmiþtim

Ateþten ellerimle, sevdalara abandým
Yalvaran yüreðimle, kelimesiz kapandým

Sevincin sonsuzluðu, yeni bir gün yaþattý
O anda yüreðimi, gül ve bülbül kuþattý

Sosyal Medyada Paylaşın: