Umutlar biriktirdim gözlerimin ceplerinde
Yarýnýn, dünden kalma kanamalý þehirlerine
Þahitliðim var
Tanrý bilir hiç bir acýya gülmedi yüzüm
Dilimin uçunda semayý korkutan feryatlarým oldu
Ve çýðlýk çýðlýða sustum
Süpürdüm acýlarý içimin kýrsalýndan
Yüreðim her acýya koþar oldu
Memleketin doðusu, batýsý fark etmedi
Þehirler hep ayný dili konuþtu
Hep ayný dilde aðladý
O yüzden þehirlerin isimlerini hep ayný gördüm
Her yerde aðladým
Her yerde vuruldum
Bazen Ýstanbul
Bazen Dersim
Bazen Ankara
Bazen Amed
Bazende Sur’da öldüm
Gözyaþýnýn rengi yoktu ama
Ölümün rengi her yerde al’dý
Ölüm acýydý
Ölen candý...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.