ateþim örtüyor daðýn kenarýndan ufka doðru yaz cenazeleri gibi kalkýyor fýrtýnamýn özlemiyle söylediklerini anýmsýyor boþluðun taþýna vurdukça anlaþýlmamak üzere yaþayan bir çiçek orada, tanklarýn marþlarýný hýþýrtýsýyla yeniyor bir aþk baþlamak üzere güneþi söndür evi uykuya býrak ve olur olmaz aç perdeleri kapýnýn gýcýrtýsý eski derinliklerden okul önleri gibi doluþunca yakalarým saçlarým çýrpýndýkça deðmeye kötü bir dünyaya esriyor yalvarmalardan tutulmuþtur ay kimse bilmez öteki þeride bakarken çizginin büyüsünü sanki fiyonklarýyla bir kýz güzel -ler onu tirioni biliyorsa eðer kanýn terlediðini bilen erken büyür ölümün mumunu eritmek için kaç caný kaldýysa kelimeler onu yazar susmak dili
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.