Kapama gözlerini; yalnızlık hiç bu kadar karanlık olmamıştı Vahdeddin ARPAG
Kapama gözlerini; yalnızlık hiç bu kadar karanlık olmamıştı
Mutluluk Bir elma þekeri kadar tatlý Aþk kadar karþýlýksýz Sevda kadar baðrý yanýk
Perde ardýnda acý döküntüler Tavanda asýlý hayaller Yerler kan revan olmuþ Katliamý var düþüncelerin bugün
Elleri baðlý üstü paramparça sevdalar Hedefte yýldýzlar Düþünülen daðýn zirvesi Yattýðýn yer yarým metre var yada yok
O kadar masum ve saf Baðlý ayaklar dizlere yapýþmýþ
Sessizce Ne keder, ne tasa gerek Ölmek yeni bir þey deðil bu dünyada Ama yaþamak da yeni bir þey olmasa gerek.
Birazdan iner perde Hýrýltýsý baþla göklerin Þýrýl þýrýl akar Gizler sendekileri Anlamaz kimse Ve sen! Kapama gözlerini; Yalnýzlýk hiç bu kadar karanlýk olmamýþtý.
Vahdeddin ARPAG
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahdeddin ARPAG Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.