Bendeki beni dizginleyen kara örgütü artýk yok, Kurþunlara hedef ben deðilim. Kimi zaman gözler kan çanaðý esareti, Damar damar çaðlýyorum kendi içime.
Bu bir çaresizlik sürümü. Elden gelenin olmak zorunda olduðu. Sýzýlarýn kaldýðý avuç içlerinde. Uçuþan duygularýn burun direði duyarsýzlýðýyla.
Körüklüyorum her ne varsa cehennemimde, Yaralarýma tuz basýyorum yanan yüreðime inat. Ýmkansýz bir aþkýn ölümcülüðümdür, kim bilir! Sessizliðimle gömülürüm, örtün üstümü yalnýzlýk yorganýyla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KÜÇÜKYAVUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.