sen eylülde ben hülyada

"Oðuz Durdu’ya"

tuzlu sularý çiçeklendiren aynada
gördük çýplak ayaklý ölümü!..


doðduk kuþ/andýk giysimizi,
bir doðuma bin üryan öldük!
kattýk denizleri toza dumana,
iklim iklim içtik uzak þehirleri.
yýllar argýný yaptýk biz þiirleri…

üþürüz diyorsun ya buralarda,
þimdi dokunsak þu yalnýzlýðýmýza;
yaralý bir kuþ sokulur koynumuza.
utangaç hüznümüzün vakur dudaðýnda,
yalpalar dururuz boydan boya…

ürkütüp gölgelerini soyka gecenin,
al bir Akdeniz’in susuz sýcaðýnda,
dallarýný kýrarýz biz canlarýmýzýn.
birden yýkýlýr savunma duvarlarýmýz,
sayýklar durur içimizde birileri…

küçüðüz ne de çabuk büyümüþüz!
ille de düþlerimizin yangýsý deðil mi?
yol boyunca küsüþmüþ ayak sesleri,
kimi eylül ardýlý kalýr kimi hülyadan ileri,
düþmez iki yakamýzdan mahþerin elleri…



hidayet dal/can sokaðý lambalarý
24.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın: