Öteki
Ýçimde ki çocuða þöyle bir kulak verdim
Þarkýlar söylüyordu umut akýþlarýnda
Gün ekmiþ gözlerine ýþýklarýný derdim
Tavrýný biliverdim tatlý bakýþlarýnda.
Bozdurmuþ demet demet saklý hüzünlerini
Ýki kuruþa satmýþ hicran dizinlerini
Hece hece derlemiþ sevgi vezinlerini
Baðlanýp kalýverdim türkü yakýþlarýnda.
Alevden bir gül olmuþ toprak kokan elleri
Bal kaymaða bulanmýþ suskun olan dilleri
Sevgiyi kucaklamýþ pembe beyaz kollarý
Vuslatý buluverdim hüzün döküþlerinde.
Öteki gülüþleri ne kadar da canlýydý
Takmýþ baþýna tacý ne kadar da ünlüydü
Öyle kývraktý dansý ne kadar da þanlýydý
Neþeyle gülüverdim topuk sekiþlerinde.
Derken birden yok oldu sanki suç iþler gibi
Arafý mesken tuttu sanki göç iþler gibi
Reva mýydý yaptýðý sanki öç iþler gibi
Donup da kalýverdim sevda ekiþlerinde.
Beden ayný bedendi acaba ruh kimindi
Çiçek çiçek renklerle çýrpýnan vah kimindi
Öteki yüzündeki bunalmýþ ah kimindi
Bir anda soluverdim çelme takýþlarýnda.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.