tahta masalara yayýlýr þarap renkleri güneþ, yerlere yorgun argýn dökülür saçlara sarý veren bir papatya yaprak döker papatya tarlasýnda yüzlerce çýplak ölü görünür
kaç kiþiye ilham olmuþtur oysa kimi yarin saçýný kimi ana tenini kimi baba gururunu bulur kimi anýmsar kokulu çayý kimi düþünür yalan dünyayý
bir papatya daha ölür; mevsimin sonuna gelinir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
adem yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.