Artık Seni Sevmiyorum

Elimde eski zamanlardan kalma bir tahta çanta
Þerefsiz insanlardan seni almaya
Gönlündeki sýzýlara merhem olmaya
Alnýndaki yazýlara, gözündeki sorulara
Cevap bulmaya gelmiþtim
Sormadýðým sorularýn cevapsýzý kaldý
Konuþtum sadece gönül kevgirine
Ýncesi döküldü geriye sýzý kaldý
Gittin ya bakmadan gönlümün yarasýna
Ben diye bir gönül arsýzý kaldý

Vurdum yollara kendimi, çýkmaz yollara
Konuþtum, döküldü inci, uçtu pervane
Geriye kalemsiz yazý kaldý
Mevsimlerce að ören örümceðe sabýr çok geldi
Baharlara doyamadan elinde yazý kaldý

Sen bilemezsin çýkmýþým ben yola çoktan
Tan yerine sakladým verdiðin acýlar
Hiç yoktan var edilenler gibi etten, çamurdan
Ýnsanlýktan kalan sancýlarýn tahta çantada
Çantada keklik dediðin sevgiler
Fink atar meydanlarda artýk aldýrmýyorum.

Son zamanlarda seni düþünmüyorum
Þaþýrmýyorum artýk ruhsuzluðuma
Susuzluðuma bir kadeh aþk vermedin ya
Acýdým ruhsuzluðuna
Kavgalardan kalan bir avuç kan
Bir damla gözyaþý
Bir tarafta sen ve dimaðýmdaki hatýran
Beslemezsen yaþar, sularsan ölür
Bir ömür sensizlik diye yaramý kaþýyamam

Çýkmam yoluna artýk
Artýk zamanlardaki aþklarý sönmüþ yýldýz yapýyorum
Artýk, eski zamanlardaki aþklarý sönmüþ yýldýz yapýyorum
Zaten yolunda deðilim, peþinden gelmiyorum

Seni düþündüm demin
Ne içimi kemiren kurtlar dörtnala kalktý
Ne de sensiz zamanlara aðladým
Ürpermedim, kanamadým ve anladým
Artýk, seni sevmiyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: