karanlýðýn düþüncesinde gizlenen kül rengi bir uçurumun kýyýsýnda acýlarým içimde volta atýyor kac gündür bitmeyen bir fýrtýnanýn okyanuslara savurduðu eski bir heyecanýn sabrýyla deniz feneri gibi yanýp sünen gözlerinin ýþýltýsýný bekliyorum
incelen zamanýn kýyýsýnda çýðlýðýmý özlemin yaþattýðý acýyla büyütüyorum ölüm ölüm
günlerdir beni kuþatan karanlýðýn içinde adýný haykýrýyorum varsýn çatlatsýn bedenimi soðuk bir hasret yüzündeki saklanan sessizliðe çýðlýk olacaðým küllerimden doðarak... Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.