AŞKA ÖZLEM
Boþ hayallerimi süsleyen bir rüyam`sýn,
Kuruyan gözlerimde kalan son damlasýn.
Ruhumun hapsolduðu karanlýk zindaným`sýn!
Bana beni kaybettiren açmamýþ çiçeðimsin.
Ruhumu azaba mahkum ettirirsin her defa.
Hiç yaþamayan içime yanýk, ýssýz bir cefa.
Kýrýlan kolumun bir yeni, senin için sefa,
Sabahým`da yalnýz ve boþ, her an hâre-hâre.
Kapanan kapým`sýn sanki bir bir zamansýz!
Yanýma hiç gelmemiþti o hoþ sesin ilamsýz.
Hiç yanmamýþ bir ateþsin bende dumansýz!
Maðlup olduðum yarýþým`sýn, her an tutarsýz.
Uðramaz`mýsýn, yokluðun içine bir ilaç gibi?
Verir`misin, aþkýndan bir pare hoþ sevgini?
Ben yalnýz kalmýþ düþünürken o hayalini!
Yakar`mýsýn, tekrar içinde aþkýn ateþini?
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.