Müşteba Güneş
ZAVALLI ZAMAN
Müşteba Güneş

ZAVALLI ZAMAN


ZAVALLI ZAMAN

ZAVALLI ZAMAN
Hüzünler üst üste gelince,
Sancılı bir bekleyiş başlar
Saçaklarımda…
Eriyip akıverir hayat ,
Göğüslerimin dehlizlerine,
Baharlar, yazlar, kışlar…
Börtüler, böcekler, uçan kuşlar…
Ve…tüm evren evcilleşir,
Nedense birden bire.
Zaman hüznün sermayesi,
Oysa; ölüm ve yaşam,
Aşk ta ister, incelik te,
Ah ! Zavallı zaman…
Kendi yanlızlığını bir bilse !

Müşteba Güneş

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.