Hal-i Ahval

Herkes bir yol tutturmuþ, baþýn almýþ sürüyor,
Dostluklar dibe vurmuþ, kalpler yaralý canda
Güven bir bir yok olmuþ, hali ahval çürüyor,
Mertlik yerlere düþmüþ, diller aðdalý tende.

Sahtekarlýk rüzgarý, tufan olmuþ esiyor,
Ýyi niyet, güler yüz, sinesinde susuyor,
Yürekler katýlaþmýþ, tuzaklara pusuyor,
Sesler kýsýlýr olmuþ, sözler parayla günde.

Ýhanet yaðmurlarý, sicim gibi akýyor,
Ekmek zalim elinde, zehir olmuþ yakýyor,
Þafak bile kararmýþ, gün buluttan bakýyor,
Güç iþ artýk umutlar, gerçek milyonda binde.

Yeþil, sarý, pembe, mor, siyahlara siniyor,
Çocuksu düþünceler, canavara dönüyor,
Her gün bir baþka azap, yüreklerde yanýyor,
Mutluluklar yok olmuþ, niyet hancýyla handa.
,
Sazlar bir bir susuyor, naðmeler yok oluyor,
Buðulu bakan gözler, yüreklerde soluyor
Aðladýkça sineler, düþmanlar hep gülüyor
Herkes halin saklýyor, kýrýlan kollar yende.

Küle dönen közleri, yakmaz isek sönüyor,
Bir nefeslik molada, yürekte can kanýyor,
Ýt ürür kervan yürür, devran böyle dönüyor,
Her þey birden sýr olmuþ, hesap bilmem ne yanda.

Öyle çok ki anlatsam, dillerim buruluyor,
Umut tezgahlarýna, çareler seriliyor,
Sözüm meclis dýþarý, ah sabýr kýrýlýyor,
Dilim lal, gözüm körse, neye yarar can bende.

Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın: