Kuþ uçmaz, kervan geçmez çölde kuþ sütü içer iken soysuzlar Mavisi yaðmalanmýþ bir yaþam iniltisi var yoksul heybemde ‘Engerek duruþlu, puþt bakýþlý zebaniler’ coðrafyasýndayým Yaþam balýmýzý da çalýyor ekmeðimizi bölüþtüðümüz yobazlar
Soylu ruhumuzun saraylarýnda nicedir hazan, sýkýlýyor yumruklar Bu mevsimin harmanýna da kan bulaþtý, sevgi atýmýzý da saldýlar Ýnançlarýmýzý azdýrýyor ölümler, aydýnlýðýmýzda çoðalýyor yarasalar Ölülerin gözü açýk gidiyor dostlar, maðaradan çýkar oldu haydutlar
Rahat uyu can kardeþim, yürüdüðün kutlu yol, sevinmesin zalimler Dudaðýmýzda ‘Allahu Ekber’, kuduz itlerini de süpürür Mehmetler Böleriz ekmeðimizi biz, pay ederiz sürü olup üzerimize de gelseler Ýçten içe yanarýz bilmezler, sýrtýmýzdaki hançerle düþlerine gireriz
Karanlýk hesaplar ayyuka çýkar nasýlsa, yüce rabbim yaþýmýzý siler Sancýlar demire yoldaþ olur, onurla yoldaþlýðýmýz çeliði bile büker Ver kanayan yüreðini anana Mehmet’im, þahadetin arþa bile deðer Bu kötülük coðrafyasýnda bir gün sevgi çiçekleri gönüllerde gezer
Fýsýltýlar sokuluyor gecenin gemine, þaha kalkar birazdan hiddetim Suskumuza kanmayýn gafiller, istesek sizleri bu coðrafyadan sileriz Yaðlý halatlar örüyor analarýmýz, sabrýn seferine çýktýk er geç geliriz O cirit attýðýnýz ata bozkýrlarýmýzý, gün gelir siz yurtsuzlara dar ederiz
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.