susma
avazýn çýktýðý kadar söyle türkünü
güneþi uyandýralým
çözülsün buzlarý ihtiyar zamanýn
seyretme
zar zor ektiðin tohumun çürümesini
dokun
dokun ki...meyveleri zehire durmasýn
badesiz kadeh gibi düþmesin ellerinden gönlüm
saatler
sensizliðe
bensizliðe
bizsizliðe
vurmasýn
durma
takati bitene kadar dizlerinin koþ
yýldýzlarý toplayalým
boynumuza gerdanlýk, baþýmýza taç
aldýrmadan elin yangýsýna
ve bir silgi
ve bir kalem
silinmez denen alnýmýzn yazgýsýna
dur
sus
býrak
güneþ uyusun yataðýnda
yýldýzlar dönsün göðün raksýnda
bakma gel deyiþime
gör deyiþime
duy deyiþime
say ki
bir rüyayý hayra yordum
say ki
hayalleri yokuþa sürdüm
biçare gönlüm ve ben
hayatý memata dürdüm
bir çam sakýzým bile yok
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.