*AYRILIK*

gittin..
beni ne olduðunu bilmediðim,
sensizlikle baþbaþa býraktýn.
gittin..

bense olmayýþýný hiç kabullenemedim..

biliyormusun sevgilim..
üsküdarda o deniz kýyýsýnda kaldý, benim yüreðim..
belkide bundandýr, kimseleri sevemedim.
oysa, ben üsküdarýda, seni de severdim.
oysa, kalbimi vermiþtim ben avuçlarýna.
bir annemin dizlerini bilirdim ben,
birde seninkini, huzur veren.

oysa, iþte tam burda,
þu, martýlarýn altýnda.
þu, deniz kenarýnda.
dalgalar kýyýlara aþk diye vurunca öperdim seni..
sonra o dalgalarý hissederdim yüreðimde..
balýklarda anlar, suyun üstüne çýkar selamlardý bizi.

biliyomusun sevgilim..
sýcacýktýn sen.
teninin kokusu hala odamda.
iþte tam þuracýkta..
o kýrmýzý geceliðinle.
gülümserdin sen benim uyanýþýma.
nede güzel gülerdin ama..

nede güzel gittin..
herþeyi öðretmiþtin.
sensizliðide öðrettin.
sevgilim, ben seninle aðlamayý çok özledim...

kasým 2007

Mehmet Çimen
Sosyal Medyada Paylaşın: