TEŞEKKÜRLER HAYAT

sevgilim þimdi ben kimsesiz bu mayýs gecesinde..
terk edilmiþ bir istanbul caddesinde..
ellerim cebimde..
salýna sýlana yürümekteyim.

yüreðimde tanýdýk inceden bir sýzý.

dilimde eskinden kalma senin sevdiðin bir þarký.

aklýmda senle dolu günlerim.
elimde deðil sevgilim.
bak dolu dolu oluyor yine gözlerim.

bunun adý aþk’mý bilemedim..

sevgilim ben böyle bir ayrýlýðý inan hiç istemedim..

kahrolasý gururuma yenildim..

ama seni unutmayý beceredim..

hafiften bir yaðmur baþladý.
istanbul ýslakken baþka bir anlamlý.
seninle þimdi el ele yürümek vardý.
ve doyasýya gözlerine bakmak.
yaðmurun tadýný birde dudaktarýndan tatmak.

biliyorum bunlarýn hepsi eskide kaldý..

umutlar solup tükendi..
sevgiler terk edip gitti..
resimler eskidi..
bana hediye ettin gül kokulu bu aþk..
dikenlerini öyle bir batýrdý ki..

ama yine de..

teþekkürler sevgilim..
teþekkürler hayat..
bana aþký damarlarýmda hissettirdiðin için..

sevgilim ayrýlýðýný yaþamak bile güzeldi.....

MAYIS 2008
mehmet çimen

Sosyal Medyada Paylaşın: