HAYAT ŞARKISI...

Hiçliðin mertebesinde vakur bir gölgenin
Tasavvuru kadar nedensiz bir serzeniþ iken rast geldiðim;
Bir tümcenin nazarýnda sefil bir heceyim sadece:
Seslenirken ötelerden tanýmsýz bir ses meylettiðim
Ve haykýran ismimi tek bir hecede.

Gülümsemelerden ibaret olmalý
Bastýran onca hezeyaný tek kalemde silen
Ve en asil yörünge iken kaybolduðum.
Dinen bir rehavete tekabül eden gözyaþlarým:
Belli ki rahmet ve þükür yüklü tek meziyet
Yine insanlýðýn çaðrýsý:
Acýlarýn yüzü suyu hürmetine
Tek selamý yüreðe hapseden
Ve isli bir günü bile tevekkül bilip,
Gönülsüz bir aþk kadar yükü yüreðin iken
En asil hutbe.

Þakýyan bülbülün en nazenin týnýsý þu hayat þarkýsý,
Sefilliðin bile aþka bulaþtýðý bir rötuþ
Ve çalakalem yaþadýðým döngünün haznesinde
Yýðýlý ne çok izlek:
Bir kelamda hayat bulan
Ve anlýk bir isyanda günaha boyanan.

Kayýp ve dingin mademki çalýntý bir hayat,
Özlemin yankýsý ile yürekten can bulan.
Gönül gözümün raðbet ettiði nasýl bir tevafuk ise
Resmettiði Yaratanýn
Ve içinden çýkmadýðým kuyunun sarnýcýnda
Asýlý bir yürek kadar asil bir zerreden ibaret
Þu gönül teknesi.

Zývanadan çýkmýþ bir kez þu rahvan ve yoksun i mgeler,
Rast geldiðim bu aþk mý yoksa
Dünü yâd eden?

Sosyal Medyada Paylaşın: