Ne de içimizi aydýnlatýrdýn hem de sokaklarý aðaçlarý ve kaldýrýmlarýmýzý kedilerimizi köpeklerimizi hele de kýþ ise bir de inceden inceden beyaz güzellikler varsa ruhumuzu titreten otur pencerenin önüne say babam say o güzelim kar tanelerini...
Lambalardan biri ikisi söndü mü belli aralýklar ile kararýrdý sokak kararýrdý ruhumuz yüreðimiz aman ha kediler köpekler dikkat edin arabalarýn altýnda ezilmesin birileriniz...
Ne de parlaktý ýþýklarýn mutlaka öpüþen bir iki çift olurdu gece perdelerin aralanmasýna aldýrmadan ve birbirlerinin yüreklerini kaldýrmadan
Ben birazdan yatacaðým buralar sana emanet biliyorum sen sabahýn körüne kadar buradasýn haydi kal saðlýcakla sokak lambasý altýndan gelip geçenlere baðýrýp çaðýranlara nara atanlara da fazla kafayý takma yarýn akþama görüþürüz yine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.