Kurban Olduğum

Kurban Olduðum

Zaman hasret iþlerken vuslatýna sinemin
Ýðnesine ibriþim olma kurban olduðum.
Hak’dan destur isterken cefasýna gönlümün
Bin türlü vaveylayla bölme kurban olduðum.

Ne istesem dönüyor kapýsýndan dileðin
Suçlu, suçsuz döndüm hep çemberinde feleðin
Bin bir sabýr geçerken süzgecinden eleðin
Sen de toza bulayýp gülme kurban olduðum.

Cevr-ü cefa gönlümde bülbüller artýk yasta
Ne desem, ne söylesem umutlar altýn tasta
Bunca sitem bunca dert nazýmdýr kadim dosta
Yad ellerden sayýp da silme kurban olduðum.

Demlenirken acýlar yüreðimin içinde
Sirkeyi bal eylerken hepsi baþka biçimde
Keþkelerle belkiler hepsi kendi göçünde
Yollarýna düþüp de alma kurban olduðum.

Yamalý bohçalarda ak bir mendil ararken
Umudun karasýný aþk baðýyla sararken
Þu üç günlük dünyada tahamülle dururken
Bir kez de sen batýrýp delme kurban olduðum.

Desen desen iþlemiþ Rabbim gönül gözünü
Umutlarla bezemiþ hak yolunda izini
Bulmaya çalýþtýkça Kaf Daðýnda düzünü
Tam menzile varýrken çelme kurban olduðum.

Her sokaðýn baþýnda örmüþ felek aðýný
Saðdan soldan köþeden sýkmýþ çelik baðýný
Sanmasýn yarým asýr sürdürecek çaðýný
Sen yine benden ayrý kalma kurban olduðum.

Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın: