Anlatamam sana ama bugün çok doluyum,
Sanýrsýn ki ben,gök gürültülü bir yaðmurum,
Yazarsam kalem bükülecek diye korkuyorum,
Dert aðýr,piþmanlýk aðrýlarým altýnda eziliyorum.
Hep yüzüme vuruyorlar,Seyyah hiç gülmüyor,
Gemim de yok ki,Karadeniz benden ne istiyor,
Batýyor her þey,yüreðim Aral gölü gibi boþalýyor,
Kuruyor,göz yaþlarým faydasýz,giden gelmiyor.
Son zamanlarda,
Depresyon ile sempatik takýldým,
Lakin sele kapýldý þubatým,
Allah’ým,beni kurtarýr mý dualarým ? muamma...
Ama ben þiirlerimden baþkasýna aðlamadým,
Þiirlerim beni anlatmýþsa beni ilgilendirmez,
Ben güneþ doðarken genelde,
Kuzularý ipin üzerinden geçirmeye çalýþýrdým,
Teker teker sayardým,baþa döner yine sayardým.
Adý çýkmýþ kara kýþýn,ne yapsýn,ben Aþk’istanlýyým,
Fransýzlara köle olmuþtum,Afrika da doðsaydým,
Ah iki nehir arasý,resmen sen bir baþ belasýsýn,
Kana belenmiþ kundaklý topraðýný,
Cennet yurduma,ne cür’etle taþýrsýn.
Petrolün batsýn emi,petrolün batsýn.