SEN NASIL OZANSIN!
Eline almýþsýn kâðýdý kalemi ne yazarsýn?
Önünü görmezsin arkaný hiç kollayamaz`sýn.
Laf sýrasý gelince o yabancý der azar`sýn!
Sen neyi, kime yazarsýn neye ozansýn?
Dilinde bil mukabil küfürle haþrolursun!
Yolunu seçmekte bir hayli yorulursun,
Günün çeliþkidir, her an neye kaybolursun?
Sen kime ozansýn, söyle neyle yontulur`sun?
Senin þu cahil el yazýndan kaným dondu.
Birde o destursuz dilinden bu dilim durdu.
Çok söyleyen senin gibi yolundan oldu.
Söyle cahil ozan, sen nesin aklým durdu?
Yolumuz hak yoludur, içinde kin uzak!
Dilimiz gönül sözcüsüdür, gel küfrü býrak.
Baþ belasý diline ayar ver, ne bu anýrmak?
Yürü`de iþine git ki demesinler yavþak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.