Alýþtýrma kendine beni; Bir bakmýþsýn yokluðunu yaþýyorken bulursun beni Üzülürsün... Ben daha çok üzülürüm.... Takma hayallerinin kanatlarýna benden izleri; Bir bakmýþsýn gerçeðin olurum hayallerinde Aðlarsýn varlýðýma... Ben daha çok aðlarým... Süzülme yüreðimden içeri tane tane gözyaþlarýnla; Bir bakmýþsýn boranlar savrulur yakar gözbebeklerini Boðulursun susuzluðunda... Ben senden önce ölürüm... Bir denklem gibi çözmeye çalýþma beni; Bir bakmýþsýn sonsuzluðun çözümsüzlüðünde hissedersin sensizliðimi Susarsýn... Ben senden daha fazla dilsiz olurum... Rüzgar sanma saçlarýnýn oynaþan tellerinde beni; Bir bakmýþsýn fýrtýnalar seslendiriyorken bulursun beni Savrulursun... Ben senden önce savrulurum... Yakma kirpiklerinin ucundaki damlalarda beni; Bir bakmýþsýn alev alev yanarken bulursun seni Kavrulursun... Ben senden önce küle dönmüþ olurum...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.