varla yok arasýnda
varlýktan bir hiçlik doðar
o hiçliðin anlamý benim
gelmedim anda varam
gerisi gelesim deðil
ebedi
olduðum anda gördüm
"ben" kimim
ne bir renk
ne bir ten
ne bir ses
hak’tan nasip olasý bir hâl
dertlerimle buldum kendimde seni
þifrelerimle çözsen beni
olduðum anda gördüm
gizemi sýrlarýnýn içinde gizli
derin izlerinde
sonsuzluða düðümlenmiþ bir yerdeyim
olduðum anda gördüm
ben sende bitenim
her an tükeniyor nefesim
yaþadýklarýmla dersen beni
yürüyen insanlarýn içinden
aniden geçip gidenim
bu tozlu yolda
ben sende gezenim
olduðum anda gördüm
bakýþlarýmdan düþen
ýssýz kýrýk gölgelerle
dalgalar hücum halinde
dolup
taþan
engin bir denizde
akýyor yorgun gözlerime
savrulmuþ hüzünlerim
geliyor üzerime
râhmetinle sarsan beni
olduðum anda gördüm
dilsiz
dudaksýz
ayaksýz
koþan
iki dünya arasýnda kalmýþ
mânâ duyan bir gönlüm
sessiz bir kederim
olduðum anda gördüm
uykusuz gözlerimin
çekiliyor yine feri
sende büyüyen sevdalý yüreðimi
âh ne olur
ne olur
gözlerinle alýp götürsen
buralardan beni
þimdi güneþim
bir zulmet perdesini delen
bir kelimenin kâlbinden
bir mânâ iklimidir sadece
bir ruhun iz düþü mü
um
.
görsel kaynaðým :
© yaþayankelime 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.