çýkardým kendimi kendimden
öyle yorgun
öyle bitkin
üstüm baþým dert içinde
... unutmaktan geliyorum !
korkacak ne var ?
"korkacak ne var?"
diyorum kendi kendime
yürürken düþlerimin birinde
adýmlar adýmlarýmýn peþinde
ellerim ellerimde
üþüyorum ...
.......
korkmuyorum yalnýzlýktan!
tek baþýna kalabalýk bir þey muhtemelen
baþkalarýndan ziyade
kendime yalvarýp yakarýyorum …
geç buyur sen dostum …
ruhumun yamalarýna aldýrma
yangýnlar, yaralar içindeyim ...
... acý biriktirmekten geliyorum !
üstüm baþým kül içinde
toz duman olmuþum
es benden içeri
kýymýk kýymýk kirpiklerimde
uyuklamayacak bir sevgiye dalmýþým
çýkar kendini
geçiver...
savrul benden içeri
asýver hayallerini sol köþeye
ahþaptýr yüreðim kusura bakma
yaratýlmýþým bir kere
orman kokan nefesim var
dostluklara açým
havasýz kaldým
yýllarýn rutubedi kurumadý daha
dal dal kollarýmla
tek baþýma tüten bir ocaðým
kalabalýk yalnýzlýklar içinde
tenhaya büzülmüþ, ayaz da kalmýþým
avuçlarýmda buzu çözülmedi daha
... ayrýlýklardan geliyorum !
sýk sýk ölüyorum
mezarýma kendim gidip
peþimden gelmeyen yakýnlarýma aðýt yakýyorum
sürekli dua eden bir halde
yaratýlmýþým bir kere
düþerken gülen
kalkarken aðlayan
tuhaf bir fýtrat iþte
aðlarken güneþ açar yüzümde
gülerken yaðmur dizilir gözlerimde
fýtratým böyle
var içimde !
susmuyor gözlerim
susuyorum kendime
sýrýl sýklam olmuþum
... aðlamaktan geliyorum !
...
azrail haber saldý;
gelecekmiþ ...
buyursun gelsin diyorum içimden ...
rüyalarýmýn birinde
önce kendimle!
kendimle tanýþmalýyým baþkalarýndan ziyade
bir adým ...
derken
bir adým daha sýzmalýyým içime
acele etmeliyim
kovmamalýyým
karýþmalýyým kendime
ne erken
ne de geç
arkamda piþmanlýk
önümde umut kalmadan
kavuþmalýyým, kavuþmalýyým diyorum
kendi kendime ...
ellerimden tutuyorum
düþlerimin birinde
... barýþmaktan geliyorum !
ruhumun yaralarýna bakma dostum
üstüm baþým
kan
kin
kir içinde
kanýyor, kanýyorum
ah günahlar... günahlarým
sýzlýyorum
yüreðim ...
daðlanýyorum
arýyorum kendi kendime
düþlerimin birinde
... insan biriktirmekten geliyorum !
gözlerimde, kirpiklerime
yalvarýp yakarýyorum
tel tel olmuþ dertlerim
nemi vuruyor geceye
tenden, tene savrulan
bir rüzgarýn arkasýnda
fýrtýnalar kopuyor bakýþlarýmda
diyardan diyara
iz sürüyorum sevdanýn þafaðýnda
bir gül düþüyor düþlerimin içine
gündüzlere sýðdýramýyorum
yaratýlmýþ bir kere
bakýyorum
aman yarabbim
kýyamýyorum
sevmelere doyamýyorum
gerek yokmuþ yanmalara
"gerek yokmuþ yanmalara "
diyorum kendi kendime
bir can düþüyor canlar üstüne
düþlerimin birinde ...
duygularým kor kor alevler içinde
... ateþkeslerden geliyorum !
- 19 Aralýk 2008-
Yaþayankelime
.
Þiire y(oldaþ olan bütün þiir dostlarýna saygý sunumlarýmla teþekkür ediyorum
Çýkardým Bendimi Bendimden
.......benlerimi verin bana kendimden
Unutmaktan deðil ki özlemim ;
unutur gibi özlemekten korkuyorum .
Aclara sabýr taþý çektirmek varken ;
say adýmlarýmýn yürümesinden korkuyorum .
Ayrýlýða sarmaþýk gülleri baðlamak deðil ki gayemiz ;
mirassýz ölmek var ya ! iþte ondan korkuyorum .
Aðlamanýn aðlamasý yazýlmýþken doðuþla ;
topraðýn yeþillenemesinden korkuyorum .
Umudumuz hep o güne çatlayan güneþle ,
müridin muratsýz kalmasýndan korkuyorum .
Ýki araf arasý insanbol dünyasý var ya !
insanbul ar_sasý kalmaktan korkuyorum .
Ýbrahimi duanýn ismaili aminlerin ;
ateþsiz gülün yanmasýndan korkuyorum .
hislerinle hislerimden hislenerek ,
esden esintiden ses olana
þiirden hisden es olana...
Yaþayan Kelimeye selam olsun
30 .12.2013 /19: 04
Gülay GÖKTÜRK
_________________________________
’’Çýkardým kendimi kendimden
Karþýma aldým
Gözgöze geldik
Bakýþlarýmýz dondu
Uzunca bir zaman
Yutkunamýyorum
Hýçkýrýklarla aðlamaya baþladý
Bende aðladým
Birlikte aðladýk
Gözyaþlarýmýz simsiyah olmuþ
Oturduk gözyaþlarýmýzý sildik
Rahatlamýþtýk
Keþkelerimiz piþmanlýklarýmýz
Canevimizi daraltýyor
Deger verdiklerimizden
Yanlýzlýklarýmýzdan
Bakýþarak
Sukutla konuþtuk
Rahatlamýstýk...... ’’
siyah-beyaz
alýp gitti
sýcak mavisi gökyüzümü ...
kuþlarým dönmedi bir daha
gözyaþýmla
yaðdýrdýðým uzun yaðmurlardan sonra...
Yine de yüzü ýþýr
ýslanan yapraklar gibi...
... annesizlikten geliyorum!
veysel toprak