Onlar bilmiyor
Þimdi bir sokaðýn köþe baþýndayýz sanki
Saða dönsek ayrýlýk sola dönsek hasret
Çok düþünmekte vermiyor bir çaðre
Deli yüreklim ne olur biraz daha sabret
Yalnýzlýðýma diren diyorum az kaldý
Ya sonsuza dek benim ya ebedi elveda
Suskunluðuma suskunluk katýyorum
Biliyorum gidersem dönmem bir daha
Yýllar önce gidiþin gidiþ deðildi biliyorsun
Herþeye ramen bekledim sende görüyorsun
Bu defa baþka iliklerime kadar korkuyorum
Þimdi gidersen ölüm olsa unutucam biliyorum
Yarým býraktýðýn bir iþi tamamlamak mý derdin
Elinde kalan son kurþunla saldýrýr gibisin
Senin öfken bizi bitirmeye söyle yeter mi
Yoksa öfke duyduðun gerçekten kader mi
Bir bize mi imkansýz sevda dedikleri derken
Nice kavuþmalarýmýzý bir intihara baðlama
Bu defa sonu ayrýlýk deðil toprak olsun razýyým
Ben sabýr tüketirken ne olur isyana zorlama
Hayat bir kördüðüm sanki kalbimden boðuyor
Ýhtiyacým olan bir nefes usulca kesiliyor
Bu terkediþ deðil sevdiðim yüreðin kalýyor
Sonu yoktu diyenler! onlar bilmiyor... bilmiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi zihin ∞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.