’Aldýðýn nefes mi ? Doyamadýktan sonra... Bir yar sevip , alamadýktan sonra Bu hayat senin mi ? Sevdiðinle olmadýktan sonra... nefesi nefesine , pay edemedikten sonra...’
Sen içmeyi bilir misin ? Senin için kaç kadeh kýrýlýp batmýþtýr yüreklere... Dilinin ucuna gelsin diye kaç kiþi mey’leri suçlamýþtýr. Varlýðýndan bi’haber olmasýn diye sevdasýnýn, Kaç kiþi gelip sol yanýný sarmak istemiþtir.
Adam gibi seven olsa , bilirim sende severdin ömrün boyunca... Aklýn da yüreðin de karýþýk olmazdý ne de olsa...
Sahi sen içmeyi bilir misin ? Karþýna alýpta konuþamadýðýnla. .. Elini uzatsan telefona , sesine kapýlýp sarýlacaksýn ya... Küçülmek mi bu sence ?
Toprak altýnda ne varsa ölümsüzdür ! Belki de güneþe kavuþmak için gelecek su damlalarýný bekliyordur ! Umudu vardýr hayata dair... Sevmiþtir , sevilmemiþtir...
Sen içmeyi bilir misin. .. Göz ucuyla baktýðýn anýlara kapýlmaktan korkarken. Dudaklarýna deðdirmeden kadehi , kendinden geçmiþ misin ?
Zamanýn durduðuna inandýracak bir çift göz ararken Gözlerini ayýrmadan bakmaya cesaret edecek biri bulmadan... Dünya dönerse ben de dönerim demeden , bilirim sen de gidersin benden. Ölüm hak ya , yanmak kaçýnýlmaz son o zaman...
Cesaretiniz yok deðil mi ? Akýyor zaman... Söylemeye ve ölmeye... Gitmiyor aklýmdan...
Gecenin sizi görünmez yaptýðýný sanýyorsunuz ya... Bu sessizlikte adýmlarýnýzýn býraktýðý izleri yok mu sayýyorsunuz. Ya da bilinmez , duyulmaz mý sanýyorsunuz !