Her gece ölüme koyduðum baþýmýn , dizlerinde uyandýðýný düþlemek ne acý. .. Kapým açýlýr da gidersem ne olur uyandýrma senden...
Avuçlarýmýn içinde hiç büyümesin ellerin... Saçlarýný açýp býrakma rüzgara , alýp gitmesin uzaklara... Kollarýma aldýðým ilk gün kadar yakasýn sol yanýmý... Gel , sormadan yýkýp geç gururumu...
Gözlerimden baþka kimse fýsýldamasýn kulaðýna... Suçlamasýnlar , bir sen yýk hatalarýmý vur suratýma... Býrakma ellerimi , üþür de uzanamazsa ellerine ellerim... Ateþ yakar da yanarsam eðer , bil ki sensiz ziyan giderim.
Hiç gitmek istemediðin benden neden bu kadar uzaktasýn ? Ýnancýn mý kalmadý aþka ? Ýnanmýyorum sana ...
Dile bir türlü gelmez bazý sözler... Özlersin , duymak istersin de olmaz ! Þiþeler devrilir hoþ bir seda ile çözülür dilin... Sar/hoþ olur yürekler , þiir olur duygular...
O gün bul beni ! O gün hiç gitmemiþ gibi sev beni...
Yunus Özkan
27.12.2015 15:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.