ağıt

hani bizimde bir evimiz vardý
ikindi yaðmurlarýndan sonra
üstümüze güneþ doðardý
sonra parmaklarýma bir serçe konardý
gözlerimden yere, kanat çýrparken sen
Fýrat aðlardý

Aþkýn en yoðun halinde
iç acýtan bir rüzgar
bize ölüm kusarken
alkýþ tutanlarýn nefesi
küf kokardý

saçýmýz kafa derimize direnirken
cildimiz kururdu
bize diþleri pas kokan
bir tarih kitabý okunurdu

öyleki
yan yanaydýk
çok deðildi mesafe
ellerimiz kavuþmazdý bir birine
gözümüzü karanlýða
batýranlara inat
parmaklarýmýzla aydýnlatýyorduk önümüzü

yýlmazdýk
kana kana su içerdik
gökkuþaðý renklerinden
parmaklarýmýzýn resmini
çizerdik gözlerimize
sen gülerdin
bende gülerdim

tarihsel sahipsizliðimize kusardýk
aniden ,öfkemiz çivilenirdi beynimize
ne kadar’da inatla
seviþirdik acýlarýmzla
tüm sokaklarý kapatarak
ölüyorduk içimizde

sonra sen doðuruyordun beni
inatlýðýndanki hazda
akýl almaz bir yöntemle
çoðaltýrdýk kendimizi
þaþardý her kes bize
ve çýldýrýrdý dehakq
onca ölümlerden sonraki
diriliþimize

þimdi
diriliþ zor ve çetin olsada
müjdeci kardelenler gibi
kýþlarý omuzlayarak adým atarýz bahar’a
kardelenlerin bahar sevdasý gibi
hiç bitmez sevdamýz
karý,yara yara söker -
kucak atarýz baþka bahara

neticede yýkýlsada aþk evimiz
bitmez asla özgürlük sevdamýz
sen aldýrma bir tanem
daha nice kýþ söker
nice bahar’a gülümseriz
el elle verir
yýkýlan evlerin yerine
sevdamýzdan bir kent
inþa ederiz

söyle
kimse kendini kandýrmasýn
söyle
kimse üzülmesin
duyula bildiði kadar
duyulsun sesin

dilden dile dolanan bu aðýt
unutulmasýn
kuruyan dudaklarýmdan
susayan serçelere su veren
bir nehir akýt

yýkýlan kentlerin
ölü yýldýzlarýný öp
yaþayan yýldýzlarý sev
su ver hepsine benim yerime
kýrýk pencerenin kederini sök
öp,yol gözleyen badem gözlü çocuklarý
tum höyküren evleride benim yerime öp
ve süs
özgürlüðün mayalanmasýný
bekle .



11/02/2016
irfan/Can Frat









Sosyal Medyada Paylaşın: