Aþýk olmayý bana sordular, Uyuyamamak dedim, uyusanda gece kalmak , Kalkýpta düþünmek ve ne düþündüðünü bilmemek dedim.
Nasýl olur da gece kalkarým ansýzýn Þaþýrýrým kendime bu ne haldir diye Temiz hava esintisinde dolaþýrým Sessizliðin, yanlýzlýðýn içinde turlarým Ya da sigarama sarýlýrým Sanki deva bulucakmýþým diye
Seher vakti aðýrlýk çöktümü bana Dalarým vücut için uykuya Gün baþlayýnca toparlarým kendimi Demek aþk sevgiden bir üst birim derim Oturur yine sevgiden baþýmýn etini yerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ziyabalcioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.